dünyadan uzak, karanlığa yakın

10 4 0
                                    

Asırlar önce doğdu iyilik ve kötülük. En başından beri denge bunun üzerine kuruldu. İyilik olmazsa kötülük, kötülük olmazsa iyilik olmazdı. Şeytan ve melek, dengeyi yeryüzüne indiren iki aracı. Anne onları tanrının asilliği ile kutsadı. Biri itaat etti, diğeri isyan ama denge asla bozulmadı

Karşımda duran 5 kişide dikkatle bana baktı. Mavi gözlü çocuk hızlıca üzerime yürüdü. Eğildi ve elimi kavrayıp hafifçe parmaklarımdan öptü

"Memnun oldum majesteleri, ben Rüzgar"

"Sen! Ben kaçarken beni arkadan yakalayan çocuksun değil mi!?"

Rüzgar şaşkın şekilde yüzüme baktı. Yavaşça geriye çekildi ve;

"Nerden bildin?"

"Enerjinle" dedim sakince. Enerjisini hissediyordum ve kesinlikle beni tutan Rüzgardı

"Hislerin çok gelişmiş olmalı. Evet, gitmene mani olmaya çalışan bendim"

İtiraf etti ve sakince bir adım daha geri çekildi. Kolları arkasına kenetlendi ve sessizce diğerlerine baktı. Harabenin duvarının dibinde duran sarışın kız el salladı

"Ben Doğa" sıcak gülümsemesi yinede gerginlikle doluydu

Harabenin girişinde duran çocuk yavaşça öne gelip elini uzattı

"Bende Ateş"

Karşılık vererek elini sıktım. Ateş kafasını öne eğip geriye çekildi. Sakin tabiatı var gibi duruyordu ama eğer ateşe hükmediyorsa ve içinde olan hırsı uyanırsa belkide bu kadar sakin olmaz

"Bende Alaca" dedi sakince harabenin girişinde duran kız. Yerinde sabit şekilde durdu ve gözleri Karaya dikildi

"Ona her şeyi anlatacağız değil mi?"

Rüzgarın sorusuna Kara kafasını olumlu şekilde salladı. Rüzgar yüzünü bana çevirdi ve konuşmaya başladı

"Sahip olduğun gücü biliyorsun değil mi?"

Hayır. En başından beri bilmiyorum ve söylenmedi

"Hayır."

Kısa ve kendimden emin bir şekilde cevapladım. Ortamda bir süre sessizlik oluştu ama hepsi şaşkınlıkla duvara baktığında bende neye baktıklarını merak edip arkamı döndüm. Yazılar parlıyordu. Altın rengi ışık duvarı ve etrafı aydınlatıyordu.

Elim istemsiz bir şekilde kolyeye uzandı. Kolye normal ısıdaydı. Halbuki ben ısınmasını beklerdim. 

Kara yazıların önüne geldi ve dikkatle onlara baktı. Ardından Rüzgar heyecanlı ve meraklı şekilde yazıları inceledi

"Bu eski kraliyetçe mi?" diye sordu Kara

Kraliyetçe? Kulağa hoş geliyor

"Hayır. Bu daha farklı bir şey" diye yanıtladı Rüzgar

İkisi yazıları incelerken Doğa yanıma yaklaştı

Elementler krallığı: zamanın yükselişi | •seri 1 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin