Elementler krallığı: zamanın yükselişi | •seri 1

krallıkta

Vizyonun gözlerimin önünde ne ara yok olduğunu anlamadım bile. Şaşkınlığımı kolaylıkla saklayamıyordum. Özellikle Karanın anılarında annemin olması daha da şaşırtıcı ve garipti

"Ne oldu?"

Meraklı yüzünde barındırdığı bir çok duyguyu şuan saklıyordu. Bu an hiç nefes almamış gibi hissettim

Derin bir nefes aldım ve ona olanları anlatmadan önce tek bir soru sordum;

"Annemle ortak kesişen bir yollarınız oldu değil mi?!"

Kara gözlerimin içine şaşkınlıkla baktı. Sonrasında gözlerini kaçırdı ve derin bir nefes aldı

"Cidden o kadar anının içinde bunu mu gördün?"

Yüzünde memnun olmayan bir ifade vardı ama benim umurumda olan o ifade değildi. Annemle bir yerlerde yolları kesişmişti ve şimdi bunu bana anlatması gerekiyordu

"Annem ölmedi. O da bir seçkin değil mi?!"

Kara bu sefer hiç bir şekilde bir bahane uydurmaya ve ya saklamaya gerek duymadı bile

"Evet. Baş rehber."

"Ama bunu bana nasıl söylemezsin!"

Derin bir iç çekti. Bakışları ormanı dolandı ve bir süre sessizce düşündü.

"Bir şey de!"

"Şuan en alt kattan bir rehberle bile görüşmedin. Öylece annenin yanına gidebileceğini mi düşünüyorsun?"

Tüylerim diken diken oldu. Sanki karşısından ben yokmuşum gibi duygusuz bir şekilde konuşuyordu

"Ama o benim annem. Hem o benim için gelirdi"

"Bak Ece, annen neden senin için geri gelmedi orasını ben bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa o da şuan senin dikkatini derse vermen"

Bu kadar umursamaz bir insan mısın sen ya? Hiç düşünmüyor musun cidden neler hissettiğimi?

Ama bunu sesli bir şekilde söyleyemedim. Dudaklarımdan o kelimeler dökülmedi bile

"Onu bulmama yardım eder misin?"

Sırtını gerip vurguyla nefes verdi. Bir anlığına tereddüt eder gibi bakışları beni baştan aşağıya kadar süzdü

"Önce bir krallığa gidelim. Sonrasına karar veririz"

"Hayır. Şimdi bana cevap vereceksin"

"Ece..."

"Ece ne? Bu durumda sakin olmamı bekliyorsan hiç bekleme, Kara"

"Peki. Sanırım seninle baş edemeyeceğim. Söz veremem ama yardım ederim. Şimdi gidelim"

Ayağa kalkıp elini uzattı. Desteğini reddetmeden elimi uzattım. Geldiğimiz yolu geri dönmeye başladık

Bu durumu değerlendirmek istiyorum. Eğer belirli yerde annemle geçmişleri kesişmiş ise mutlaka bir şeyler biliyordur

"Kara"

Hitabıma cevap olarak kafasını çevirip dikkatlice bana baktı

"Annem nasıl biriydi? Onun yanında mı büyüdün?"

Yüzünü yola çevirdi. Cevap bekliyordum ben de. Cevap vermeyeceğini düşünerek vazgeçecektim ki, o konuşmaya başladı

"Annen bana güçlerimi nasıl kullanmam gerektiğini öğretti. Annesiz ve babasızdım. Bana bir süre o baktı ama biz fazla konuşmazdık"