Villain Female Character | vsoo

<3

Jisoo istemeyerek de olsa masaya geri dönüp oturdu. Taehyung memnun olmuş gibi gülümsedi.

"Leydi Rosé, bugün dışarıda gezintiye ne dersiniz?"

"Memnuniyetle kabul ederim, Prens Taehyung." Diyip gülümsedi rosé.

Jisoo e ben ne alaka der gibi bakışlar attı prense.

Taehyung anlamış olmalıydı ki hemen konuştu, "sende bizimle geliyorsun."

"Neden!? Benim evlenecek bir çiftin arasına girmemi mi bekliyorsun?" Diyerek sitem etti jisoo.

"Roséyle evlenmek istediğim kesin değil, kim bilir belki daha iyi bir prenses bulurum? O yüzden bizimle gelebilirsin."

"Önceden benden nefret ediyord- ohm ohm..tabi..ki geleceğim. Prens Taehyung isterse." Jisoo çenesini yumruklamak istedi, lafı ağzından kaçırmıştı, taehyungun ilgisini çekmemeyi umdu.

Taehyung anlamaz bakışlar attı, "sizden nefret etmiyorum leydim." Diyerek jisooya elini uzattı. Jisoo saygısızlık olmasın diye Taehyungun elini tuttu.

Taehyung jisoonun eline küçük bir öpücük kondurdu.

"Gidelim leydilerim."

Jisoo, rosé ve prens taehyung şehrin çarşısında geziyorlardı. Önce bir kafede çay içip pasta yediler. Daha sonrasında dükkanları gezerken jisoo kaçamak yapıp kütüphaneye kaçtı.

Neden kaçtığını bile bilmiyordu, gerçek leydi jisoo gibi hissediyordu.

Leydi jisoo kitaplara aşıktı, her zaman yalnız olduğu için çok fazla boş vakti vardı ve bu boş vakitlerde kitaplar okurdu.

Tek mutlu olduğu zaman, kitap okuyup hayaller kurduğu zamanlardı.

Kitaplardaki gibi prensin kendisini kurtarmasını istemişti hep, jisoo.

Bu karanlık dünyasını Taehyungun aydınlatmasını istemişti.

Ama taehyung asla ama asla jisooyu görmemişti, her zaman onu görmezlikten gelmişti.

Jisoo eline bir roman aldı. Birkaç sayfayı okuduğunda dejavu yaşamış gibi hissetti. Sanki daha öncesinde okumuş gibiydi bu hikayeyi.

Birden tutamadı gözyaşlarını, damlıyordu kitabın sayfalarına. Leydi jisoo iyi dayanmıştı bu korkunç zalim dünyaya. Oysaki tek istediği bir parça mutluluk iken.

Bir kadının ağladığını duyan uşak jin, etrafına bakındı. Leydi jisooyu ağlarken bulduğunda hemen yanına gitti.

Jisoonun gözyaşlarını mendiliyle sildi, "İyi misiniz leydim?"

Jisoo garip garip jin'e bakınca jin bir adım geriye çekildi, "ı..şey mendilim temizdi leydim. Sizi ağlıyorken görünce dayanamadım."

Jisoonun kalbi sızlamıştı, ilk defa birinin onu önemsediğini hissediyordu. Ailesi tarafından itip kakılırken bu adamın verdiği mendil tüm kalbini hüzün ve sevgiyle doldurmuştu.