Darmadağın

4.Bölüm:Yeni biri

Selaaam yine ben ve yeni bölüm yine aglayacağınız bir bölüm medyadaki şarkıyı lütfen dediğim yerde açın o zaman uzatmadan bölüme geçelim pek keyifli olmayacak ama

Keyifli okumalar
...
Bir anda odama annem girdi

"Niye ağlıyorsun salak"

"Sanane ne olduğunu söyle de git"

"Sana bir kardeş geliyor"dedi karnını tutarak gözlerim hızla açıldı

Ve odanan koşarak çıkıp babamın yanına gittim ve bağırmaya başladım

"Ona isteği dışında dokundun dimi sen nasıl bir şerefsizsin anneme nasıl dokunabilirsin"

"Ağzını topla"

"Ben doğmadan öncede böyleydi dimi bende sen anneme istemi dışında dokunduğun için ol-"

Ağzıma sert bir tokadı geçirdi ağzıma kan tadı gelmeye başlamıştı

"Sana ağzını topla dedim
"dedi ve beni yere itti ayağıyla karnıma vurmaya başladı.

Göz ucuyla anneme baktım gözleri dolmuştu.

"Bu gece sokakta yatacaksın"

Dedi ve beni kolumdan sürükleyerek kapı dışına attı.

Hava çok soğuktu ve ağzımdan ve burnumdan hala kan geliyordu.

Yolun ortasında öylece yatıyordum

(Burdan itibaren medyadaki şarkıyı açabilirsiniz)

"Hey iyi misin"

Kafamı kaldırdım ve onu gördüm kumral dağınık saçları mavi gözleriyle bana bakıyordu.

"Hey "dedi bir daha.

"Beni duyuyor musun?"

"Ha"dedim bi anda sonra dediğim şeyin saçmalığından elimi yüzüme bastırdım

" Şey evet dalmışım özür dilerim"

"İyi misin?"

Elim istemsizce ağzımın kenarında ki kurumuş kana gitti.

Sonra burnuma dokundum.

"Hastaneye gidelim mi "

"Gerek yok "

"Emin misin"

"Evet sorun yok gerçekten"

Aklına bir şey gelmiş gibi kasları çatıldı"Bu nasıl oldu ve neden sokakta öylece yatıyorsun"

"Yürürken düştüm ve kalkamadım sonra sen geldin zaten "dedim

Kafasını yavaş yavaş aşağı yukarı salladı ama anlamıştı

"Yürümek ister misin? "
Dedi kafamı olumlu anlamında hızlıca salladım ve yürümeye başladık.

"Sen şu okuldaki kızsın"dedi bir anda oda bizim okuldaydi utançla başımı önüme eğdim.

Bunu anlamış olucakki bu konuyu bir daha açmadı

"Adın ne?"

"Eflal"

"Güzelmiş"

"Senin?"

"Samet"

"Bi dakika sen bizim futbolcu Samet misin"

"Ne sen yoksa bizim utangaç Eflal misin"

"Evet"

Gülmeye başladık küçükken en yakın arkadaştık ama annesi babam yüzünden bizi ayırmıştı.

Çocukluk aşkımdı o benim

Yol boyunca konuştuk o evine gitti ve ben yine sokakta tek başıma kaldım

Yüzümde ki gülümsemeyi bir türlü silemiyordum ona numaramı vermiştim oda bana vermişti.

Aniden mesaj sesiyle irkildim

Samet
-eve geçtin mi

Evet-

-Yarın okulda görüşürüz

Görüşürüz-

Mesajlardan çıkarken yüzümdeki gülümseme ikiye  katlanmıştı.

Hemen Kolpanin beni aşka inandır şarkısını açtım ve yaralarım umrumda olmadan sokakta resmen dans etmeye başladım

Ben yine çocukluk aşkımı yaşıyordum olmuştum ilk defa bu duyguyu tatmıştım.

Bu bambaşka bir şeydi Bana babamı unutturmuştu bana acılarımı unutturmuştu... tekrardan...
❤
Sizi biraz kandırmış sayılırım galiba ağlıyıcaksınız dedim ama başı dışında benim bile sırıtarak yazdığım bir bölümdü Eflal'ı düşünemiyorum bölümlerin kısalığından şikayetçimisiniz isterseniz uzatabilirim

Bir sonraki bölümde görüşürüz💝

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum💙