Compilation of Short Stories

08-25-22

"Jaime!" tinawag ko siya at dali daling tumakbo palapit sa kanya.

Nang makita niya ako, ngumiti siya at ibinuka ang kanyang braso upang bigyan ako ng espasyo sa kanya.

"I missed you so much!" Ngumisi siya at hinigpitan ang yakap sa akin

"I missed you too, missy."

"I'm sorry, I can't stay long."

"I know. Kumain ka na ba?" pag-iiba niya ng usapan.

Umiling ako at marahang kinurot ang pisngi ko.

"Bakit 'di ka pa kumakain, Anong oras na a. Halika kumain ka muna"

Umiling ako at niyakap uli siya.

"I'm not hungry. Pwede bang sa salas nalang tayo?"

Tumango ito at iginaya ako sa kanilang salas.

Isang oras na ata akong nasa kanila at wala kaming ginawa kung hindi mag-usap.

"I wish I could stay long" malungkot kong sabi.

"It's okay you can come back to-"

An engine stops in front of his house. Rinig ko ang pagtigil jito sapagkat bukas ang bintana na nasa gilid namin at kitang kita kung kanino ang sasakyang iyon.

"Marco.."

Hindi ko alam kung lalabas ako o hahayaan nalang siya don. But he has the right. After all, he's my fiance.

Ibinaba niya ang bintana ng kanyang sasakyan at tiningnan ang bintana kung saan nakatingin din kami sa kanya.

His face is serious. Ni hindi ko nga alam kung ano ang iniisip niya. Kung galit ba siya o hindi. He looked different.

Wala sa wisyong lumabas ako ng bahay papunta sa kanya kahit pa tinatawag ako ni Jaime.

Nang matigil ng ilang hakbang sa kanyang kotse, binaling niya ang tingin sa harapan niya at ilang Segundo ay lumabas siya.

"Marco..." I call him. Hindi siya nagsasalita. Nakatingin lang siya sakin papalapit.

He's with his working clothes. Naka corporate attire parin siya at mukhang kakauwi lang at dumirecho dito.

Pagkatapos niyang tingnan ang mukha ko, tiningnan niya ang aking katawan pababa.

"Kuya.." Lumabas si Jaime na Hindi ko manlang napansin na nasa gilid ko na pala.

Hindi nagsalita si Marco at tinitingnan parin ako.

"Marco-"

"You're cold." Hinunad niya ang coat niya at ibinalot sa akin. Napigil ko ang hininga ko ng bigla siyang lumapit sa akin. Akala ko.. Akala ko ay sasaktan niya ako.

"Let's go. It's already midnight." Napagod ka ata sa byahe mo papunta dito. Let's stay in the hotel. Malapit lang yon dito." aniya at hinawakan ang aking magkabilang braso na parang niyayakap niya.

Ngayon ko lang nakita ang emosyong ganito sa kanya. Hindi ko maipaliwanag.

"I'm sorry, Marco"

"Hmm" sabi niya bago ako pagbuksan ng pinto.