Geride bıraktım herşeyi bir çocukluk mu dersin yoksa ölü bir ruh mu bilemem...
Koşardım ben sonunu bilmeden,
Gülerdim nasıl güldüğümü görmeden,
Severdim nedenini bilmeden,
İsterdim sebebini bilmeden,
Ne oldu küçücük hayal dünyama?
Birden karardı.
Çok kötü haldeyim çok herkes büyümek der ama ben kaybettim, korkularımdan kaçarken...
Sahi ya kaçabildim mi gerçekten?
Bu benim hayatım. Acısıyla tatlısıyla ben pek sevmiyorum belki siz seversiniz...
~ EFİL YAZEL ~
Ben Efil Yazel adım gibi efil efilim.Annemin deyimiyle,bana kalırsa diğer adım gibi anlamsızım. Size biraz saçma gelebilir ama ben en çok ikinci ismim Yazel'i çok seviyorum...
Benim hayatım sizin hiç tahmin bile edemeyeceğiniz şekilde başlıyor.Ne yetimhane,ne sokak,ne deniz,ne ev,ne şehir, evet evet orman... Böyle yemyeşil bir ormanda inanabiliyor musunuz?
Ben ormanda yemyeşil ağaçların arasında efil efil esen bir rüzgarla doğmuşum.Nasıl oldu gibi soruları sonraya saklayın tek tek anlatacağım . İnsan doğduğunda ağlar ya hani ilk, ben ise gülmüşüm gerçekten nedenini bende bilmiyorum. Hayat şartları işte kim ister ki doğarken gülmek?
Bir süre sonra zaten aldılar o gülüşü benden... Kafamda çok cevapsız soru var.Eskisi gibi olabilir miyim ? Diye. Ah ah nerde şimdi annemden kalan birkaç an ve onun saçlarına benzeyen kahverengi saçlarım ,gözlerimse babamdan böyleymiş. Aaaa babam dedim.Beni sadece doğduğumda görmüş bir adama.Ne kadar da ilginç...
BİLİNMEZLİĞİN İÇİNDE OLAN BEN ERİŞİNCE GERÇEKLERE ACABA RUHU MU GERİ YAŞATABİLECEK MİYİM ?
- Gelin birlikte görelim inanın bende çok merak ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜ RUH(ASKIDA)
Teen FictionDoğuya doğru efil efil esen bir hikaye... "Aşk beni yenemez,ben annem değilim!" -E.Y.- "Aşk kalple ilgilidir.Bana düşen akıl olduğundan yanılmam!" -D.A.- "Dibine kadar karanlığa batsam da intikam istiyorum, adalet istiyorum!" -E.Y.- "Karanlıkta...
