Doğuya doğru efil efil esen bir hikaye...
"Aşk beni yenemez,ben annem değilim!"
-E.Y.-
"Aşk kalple ilgilidir.Bana düşen akıl olduğundan yanılmam!"
-D.A.-
"Dibine kadar karanlığa batsam da intikam istiyorum, adalet istiyorum!"
-E.Y.-
"Karanlıkta...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öncelikle diğer iki bölümüm bana kısa geldi. Bu hikayeyi kısa tutmak demek ve ben bundan hoşlanmadım.
Biraz daha detaya gireceğim.🕵️
Şimdiden buraya yazıyorum sonda belki yazmayı unuturum .
Bu hikayemi ruhu ince ve güzel olan insanlara armağan ediyorum tabi ilk kendime. 🤭
Geçmişe gidip gelmeler olacaktır. Her birinde derin olaylar vardır. 🙃
Şimdi iyi okumalar dilerim.
Ve
Unutmadan şunu yazayım. Keşfedilmek gibi bir durum olur mu bilemem daha ilk bölümlerdeyim bana kalırsa ne kadar az o kadar iyi...nedenini sonra açıklarım tabi UNUTMAZSAM...
Şimdi bölüme geri dönelim :)
~Toprak Ana~
Yeryüzünün kabul etmediği,yer altına gömülen kadınlardır toprak ana...
🌲
"Ben Doğu Akyel " Dedi. Şu meşhur Akyellerden demek daha önce kimse görmemiş kardeşleri her yerde boy boy fotoğraf verirken varlığından bile şüphe edilen adam ne hikmetse bana kendini gösteriyor.
"Bende Efil Korkmaz" Dedim. Onun gibi sanki beni tanımıyormuşcasına.
"Memnun oldum Efil" dedi. Benim pek memnun olduğum söylenemezdi açıkcası.
"Umarım bende memnun olurum gizemli adam." Dedim.Ona bu şekilde hitap etmeyi sevmedim desem yalan olur ve hala benim için gizemli bir adam.
"İsmimle hitap etmeyecek misin?"Dedi. Beklediğim bir soruydu.
Elimdeki bıçağı ona doğrultum.Gözlerinin en derinine bakarak"Seni hala tanımıyorum gizemli adam."Dedim.
Bana tuhaf tuhaf bakıyordu. Ne dedim ki şimdi ben? Halla halla adama bak sanki yalan söylüyorum ama kabul,bıçak biraz fazla oldu. Şşşttt çaktırma gayet iyi gidiyorum.
Normal bir şekilde yemeye devam ediyorum sanki ona bir kaç saniye önce bıçak doğrultmamışım gibi.
"Ne bakıyorsun? Doydun galiba ama beni beklesen iyi edersin israf etmeyi sevmem."Dedim.Hala avel avel bakıyor. Yahu bu kadar mı zor konuşmak, karşıma geçen herkes suspus oluyor halbuki ben onları konuşturmak için savcı oldum.
"Normal savcılar gibi değilsin."Dedi.Sen söylemesen bilmiyordum.Normal bir savcı olsam beni çağırır mıydın?
"Normal bir savcı olsam sence beni çağırır mıydın?"Dedim.Tebessüm etti."Haklısın ve bunun farkında olman güzel."Dedi.Biz konuşurken yemekler gitti tatlılar geldi. Bitirmemiştim oysaki...
