İnto The Blue

2- Beni özlemedin mi?/ Kandırılma

"Nereye gidiyoruz , Klaus?" Dedi Rebekah. Klaus başını iki yana salladı. Kol'un gözlerindeki hüznü fark etmene rağmen bir şey demedi.

"Size Sara'yı göstereceğim. Hem  sen onun 'kankisi' olacaksın. Rebekah pörtlek gozleriyle Klaus' a baktı.  "Kardeşimin gitmesini sağlayan o kızın 'kan kısmı olacağım? " Dedi. Kol Alayla gülümsedi.

"Ah, sen yine iyisin ben onunla çıkacağım belkide onunla yatarım." Dedi Kol. Klaus sırıttı , Rebekah ise şaşkındı.  "Sen Lexi-" diyemeden Kol lafını böldü.  "Lexi, galiba Sara'yı tanıyor. Kahvaltıda telefonla konuşurken onunla konuştu işleri hallederiz filan diyordu." Dedi Kol. "Ve bu kadar yaptığı şeylerden sonra o umrumda değil. "

Rebekah hayranlıkla gülümsedi. Klaus' da güldü.  Sonrada kaslarını çattı.  "Sara mı? " Dedi. Rebekah'da kaslarını çattı.

"O zaman Lexi'yi bulmalıyız. " dedi Rebekah. Sonra hepsi birlikte toplanarak yürümeye başladı.
"Bu üçlünün arasında bir kişi eksik." Dedi Kol. Rebekah'ın gözleri doldu. "Onsuz nasıl 1 ay geçireceğiz? " dei burnunu çekerek. Klaus gelip Rebekah'ın elini tuttu. Diğer elinide Kol'un omzuna attı ve onları kendine çekti.

"Her şey  bittiği zaman, düşmanlarınızı öldüğü zaman sonsuzluğumuzu mutlu mesut geçireceğiz. " dedi Klaus. Sonra gülümsedi.  "Yalnız 1 ay sabretememiz gerek."

***

"Damon, dışarı çıkalım. " dedi Elena. Sıkılmıştı her dakika oflanıyordu.

"Şimdi olmaz Elena. " dedi Damon. O da Sıkılmıştı ama şimdi çıkmaları güvenli değildi.

"1 hafta sonra dolunay var." Dedi Damon. Düşünceli görünüyordu. Gözlerini kor ateşle yanan ateşe diken Elena dalmış gibiydi. Damon ona bakıyordu. Resmen nefesi kesiliyor , ona hayranlıkla bakıyordu. Ama kendisini toplaması gerekti buraya sevdiği kadını kurtarmak için gelmiş,  görevlendirilmişti.

"Kurt adama dönüşeceğim tam 1 hafta sonra." Dedi Elena. Gözlerini ateşten çekip Damon'nın maviliklerie dikti. Damon'nın nefesi kesilmişti.

"Acı veriyor olmalı. " dedi Damon. Elena burukça gülümsedi.  "İlk melez olduğumda 15 yaşındaydım. Prenses olmaya hazırlanan bir genç kızdım. Herkes benim harika bir prenses olacağımı düşünüyordu. Bir sürü erkek benimle birlikte evlenmek istiyordu. Heveslenmeme rağmen küçük olduğum için Klaus tüm teklifleri reddetti. Kol'da reddetmeye rağmen kabul etmeyenler öldürdü. Rebekah'da kanlarını içti. Bende olanları ağlayarak izlemiştim. Sonra gelmiş bana sarılmışlardı ve beni teselli etmişlerdi. Bu olaydan hemen bir gün sonra dolunay denilen şey olduğunu öğrenmiştim. Kardeşlerim endişelilerdi. Gecenin 12'si olduğunda beni bir yere tıkmışlardı.  Mağara gibi bir yerdi. Yüzüme vuran ışığı görmüştüm. Kardeşlerime merakla baktığımda Rebekah ağlıyor , Kol ve Klaus bana üzgünce bakıyordu. Vücudumda bir kasılma hissettiğim de sarsılıp düşmüştüm. Kemiklerim çatlamaya başladığında gözlerim sararmıştı büyük bir çığlıkla haykırıyordum. Kemikler tek tek kırılıyor sanki parçalanmış gibi hissediyordum. Bu olaydan kurulduktan sonra kurt adamlığın etkisiyle ilk zamanlarda baya bir zorluk çekmiştim.  Kürt adamlığı hallettim derken ardından vampirlikten etkisini göstermeye başlamıştı. Ani duygusal ani patlama... insan öldürdükten sonraki vicdan azabı benim mahvetmişti. Vampirliğin hemen ardından cadı lik etkisini göstermeye başlamıştı. Aniden bir şeyi yakıyor garip garip rüyalar görüyordum. Tüm bunları atladığımda bile bu üçü birlikte beni yıkmıştı ki hâlâ etkisini gösterebiliyor. Em sanırım soruna net bir cevap verdim." Dedi Elena. Damon ona şaşkınlık ve üzüntüyle bakıyordu.

"Daha 15 yaşındayken bu kadar şeyi öğrenip kaldırdı ve bu kadar güçlü hale gelebilir ha?" Dedi hayranlıkla.

"Kardeşlerim sayesinde oldu." Dedi Elena gülümseyerek. Damon'nın kaşları çatıldı.