DEPRESYON GÜZELİM /texting/

3.5

İyi okumalar.

Çağrı'dan :

Rabbim konuyu biliyorsun,şahısları tanıyorsun amin diyerek Aligilin bahçelerine giriş yapmıştım.

Ali ile Sinan yan yana, Zeynep de karşılarında oturuyordu.

Beni görünce ayaklanmışlardı.

Zeynep güven veren bakışlarıyla bana gülümsedi ve o an bütün stresim, gerginliğim gitmişti.

Sevgi böyle bir şey miydi ? Tek bakışıyla seni bulutların üstüne çıkarıp kalbine ferahlık veriyordu.

Baş selamı vererek :"Selam!" dedim.

Ali ve Sinan da selam vererek oturmam için işaret ettiler.

Zeynep, elimdeki çikolata sepetine alarak masaya bıraktı.

Elim boş gelecek değildim herhalde.

Hem de bu gidişle cici annem olacak kişinin evine.

Zeynep'in yanına oturarak sırtımı geriye yasladım.

"Ee Sincap dökül bakalım!"

Zeynep, Sinan'a öldürücü bakışlarını gönderdi.

"Arap'ım önce bir hâl hatır sorsaydık ya hani !"

"Zeyno haklı Arap, nasılsın Çağrı ?"

"Eyvallah Ali, iyiyim. Siz nasılsınız ?"

Yanımda her ne kadar Zeynep de olsa karşımda Ali ile Sinan vardı. Yaşadığımız olaylardan sonra rahat bir şekilde karşılarına geçip konuşmak hem yorucu hem de sıkıntılıydı.

Bu yüzden de dizimi sallamaya başladım.

"İyiyiz, iyiyiz."

Dizimin üzerinde hissettiğim el ile Zeynep'e döndüm.

Sadece ikimizin duyabileceği sesle konuştu.

"Her şey yolunda, sakin ol."

Gülümseyerek ona karşılık verdim.

Sinan öksürerek dikkatleri kendi üzerine çekti.

"Hâl hatır sorduğumuza göre hele anlat bakalım."

Boğazımı temizleyerek hem Ali ile hem de Sinan ile göz teması kurdum.

"Neyi bilmek istiyorsunuz ? "

"Hangi ara bizim Zeyno'yu sevdiğinden başlayabiliriz Çağrı."

Şu an sadece bakışlarımı Ali'ye çevirdim. Göz teması önemliydi.

Karşıdaki insanın gözlerinden ne kadar samimi olduğunu anlayabilirdik, ben de beni anlasınlar istiyordum.

"Ödev için evlerine gittiğim gün. Tüm benliği ile karşımdaydı. Kendiydi. Belki de yıllardır gizlediği Zeynep'ti. O sırada etkilendim ama bu hengamede aşka fırsatı olmadığını biliyordum. Direkt karşısına çıkmak istemedim. Önce kendi duygularımdan emin oldum sonra da kendimi Zeynep'e kabul ettirmeye çalıştım."

Dizimin üstündeki Zeynep'in elini, elimin arasına alarak kendim için güç aldım. Zeynep'te yanımda olduğunu belli etmek istercesine elimi nazikçe sıkmıştı.

"Diğer bebelerin haberi var mıydı ?"

"Hayır, kimseye demedim. Sizden birilerini aralarına almak istiyorlardı. Zeynep'in adı geçti. Ben de bizimkilerden uzak tutmak istediğim için ben ilgilenirim dedim. "

"İddia meselesi dediğiniz bu mu ?"
Ali'nin kaşlarını çatarak sorduğu soruyu kafamla onayladım.

"İlk Ege kızlarla aram iyidir, ben hallederim tarzı şeyler söyledi. Sonra da ben hallederim diyince kendi kendine iddia havası verdi. "

Hiç teklemeden ne olduysa onu anlatıyordum. Dilim dolaşmıyor, kelimeler boğazıma dizilmiyordu.

Kendime Zeynep konusunda güveniyordum çünkü onu incitecek hiçbir şey yapmamıştım.

"Niye arkadaşlarını sattın Sincap?"

"Arkadaşlarımı satmadım Arap. Ortada satılmaya değer bir arkadaşlık görmüyorum. Biz sizin gibi değiliz. Olmadık da. Önce Berk ve Hazal'ın ilişkisi, sonra Berk'in Hazal'a saldırması, Hazal'ın bize yalan söylemesi daha birçok örnek var. Saymakla bitmez."

Sinan, getirdiğim çikolatalardan yerken Zeynep Sinan'ın eline vurmuştu.

"Yemesene!"

"La yiyelim diye almış, ne yapacaksın çeyizine mi saklayacaksın ?"

Zeynep çikolata sepetine kendine çekti.

"Ne biliyon, belki saklayacağım ?"

Gülmemek için kendimi tuttuğumda Ali'nin bakışları hâlâ bendeydi.

"Zeyno bizim canımız Çağrı, eğer şu an seninle insan gibi konuşuyorsak önce Zeyno sonra da bize yakışan bu olduğu için. "

"Eyvallah."

Sinan da Ali'yi onayladı.

"Hemen havalara girme anlayacağın gangs. Zeyno'yu üzersen biz de seni üzeriz! Anladın ?"

"Zeynep'i üzersem sizden önce ben kendimi üzerim. "

Tebessüm ederek oturduğum yerden kalktım.

"Davet ettiğiniz için sağ olun."

Elimi ilk Ali'ye uzattım ardından da Sinan'a. İkisi de elimi boş çevirmemiş, böylece tokalaşmış olmuştuk.

"Ben yolcu edip geleyim o zaman."

Zeynep de peşimden kalkmış ve birlikte Aligilin evinden çıkmıştık.

"Çağrı ?"

"Yavrum ?"

Zeynep bana dönmüş, ben de Zeynep'e dönmüştüm.

Zeynep parmak uçlarında yükseldi ve kollarını boynuma doladı. Ben de ellerimi beline yerleştirdim.

"Teşekkür ederim, beni yalnız bırakmadığın için."

Saçlarını narince parmaklarımla okşadım sonra da saçlarını öptüm. 

Ayrılarak Zeynep'e baktım.

"Teşekkür ederim, tek kişi olan bana aile olduğun için."

.

Nasılsınızzzz canlaaar

Fragmaaan yıkılıyooor, pazar gel artık

Eveet, Çağrım artık tozluyakalı ğxbskxnsjcbsjxn

Ay aklımdaki senaryolar bitiyor arkadaşlaar

Daha ne kadar devam ettirebilirim bilmiyorum olduğu kadar artık

Neyseee Zeyçağlı günler dilerim 💘

Yanacıklarınızdan öpüyorum 💋