Zengin bir hayat yaşayan ailenin babasının iflas etmesi tüm dengeleri değiştirir. Terk edilen aile İngiltereden İstanbula dönmek zorunda kalırlar orada bir kolejde hayatlarını sürdürmeye devam ederler. Bakalım onları nasıl şeyler bekliyor?...
(Hastane odasında) Doğuşcan:Ne oldu şimdi mutlu musun? Bak neler geldi başına iyi mi oldu böyle? Nida:YA DOĞUŞCAN SEN MANYAK MISIN?!! ABLAMLA KAVGA EDERKEN OLDU!! YANİ O YERİNDE DURSAYDI, GELMESEYDİ SEN SÖYLEMESEYDİN ORADA KALDIĞIMI BÖYLE BİR ŞEY OLMAYACAKTI!! Pelin:Ablacığım sen bizden ne istiyorsun? Söyle de yapayım vallahi çok yoruldum artık!! Nida:YA BEN SİZDEN SADECE BENİMLE EMPATİ YAPMANIZI İSTİYORUM!! BİR DE HUZUR VERİN YETER ARTIK!! (Emre kapıyı çalar.) Emre:Girebilir miyim? Doğuşcan:Gir. Biz çıkıyoruz zaten. (Emre odaya girer.) (Pelin ve Doğuşcan odadan çıkar.) Emre:Nasılsın? Nida:İyi. Emre:Değdi mi peki? Nida:YA SEN DE BAŞLAMA!! ÇIK!! Emre:EEH YETER!! ŞIMARIKLIK YAPIYORSUN ARTIK KENDİNE GEL!! KARDEŞLERİNE DE HAKSIZLIK EDİYORSUN AYRICA, BAK SEN ONLARA NELER YAPTIN AMA ONLAR BUNLARI HİÇ UMURSAMADAN SENİN YANINDA OLDU!! KENDİNE ÇEKİ DÜZEN VER ARTIK!! (Nida Emre'ye bakakalır.) (...) (Yolda) Başak:Taksi!! (Başak ve Kadir aynı anda taksiye biner.) Başak:Şey ağabey kusura bakma da durur musun bir? İneceğim ben başka taksi bulurum. Kadir:Yok yok ağabey sen devam et. Başak:SEN NE YAPIYORSUN BE?!! SAÇMALAMA!! Taksici:Tamam oğlum kız istemiyorsa zorlamasana bırak. Kadir:Yok yok naz yapıyor merak etme sen. Çok istiyor. Başak:NE DİYORSUN SEN?!! NE DİYORSUN NE DİYORSUN HASTA MISIN YA?!! Taksici:Yahu kardeşim böyle didişecekseniz biriniz inin de kurtulayım!! Benim de işim gücüm var yani ama Allah aşkına!! Başak:Haklısın ağabey benim işim var çok önemli zaten hiç beklemeye vaktim yok. İniyorum koşa koşa gideceğim artık yapacak bir şey yok. (Başak taksiden iner, hızlıca konumdan bakarak hastaneye doğru yürür.) Kadir:Tövbe tövbe ya uğraştığım şeye bak!! (Taksici arabayı sürer.) (...) Doğuşcan:Alo? Efendim Duygu ne oldu bir şey mi oldu? Duygu:Nasıl Nida iyi mi? Doğuşcan:İyi iyi bir şeyi yok çok şükür. Sen nasılsın? Duygu:Ben kötüyüm... Çiğdem:Seni çok özleyeceğim... Doğuşcan:Çiğdem'in sesi mi o? Duygu:Evet. O da Furkanla vedalaşıyor... Doğuşcan:Vedalaşıyor derken?... Duygu:Doğuşcan biz gidiyoruz... Doğuşcan:Ne demek gidiyorsunuz ya nereye gidiyorsunuz?!! Duygu:Kendi isteğimizle değil... Teyzem bizi okuldan aldırıyor. Doğuşcan:NE?!! NASIL YANİ?!! Duygu:Atakan diye bir kuzenim var onun eski okuluna yurt dışına gönderiyor bizi... Doğuşcan:Hayır ben seni bırakmam... Bırakamam... Ben sana çok aşık oldum... Duygu:Ne?... Doğuşcan:Seni çok seviyorum bırakamam... Duygu:Mecburuz... Doğuşcan:Değiliz Duygu ne olur yapma... Duygu:Asıl sen yapma iyice ağlatacaksın... Ne olur zorluk çıkarma. Hoşça kal... Doğuşcan:Hayır hayır kapatma lütfen yapma... (Duygu ağlayarak telefonu kapatır.) (Doğuşcan yere yğılır ağlamaya başlar.) (...) (Duygular'ın evinde) Çiğdem:Abla ben bırakamıyorum Furkan'ı ben gelmeyeceğim bana ne ya bana ne bana ne!! Duygu:BEN DOĞUŞCAN'I BIRAKABİLİYOR MUYUM SANIYORSUN?!! (Hümeyra kapıyı anahtarla açar, içeri girer.) Çiğdem:SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN YA BİLEREK YAPTIN BİLEREK!! SIRF FURKANLA BENİ AYIRMAK İÇİN YAPTIIINN!! Duygu:Dur ablacığım sakin ol!! Hümeyra:NE OLUYOR KIZIM DELİRDİN Mİ SEN KAFAYI MI YEDİN?!! Çiğdem:DELİRDİM!! DELİRDİM EVET DELİRDİM!! BENİ FURKAN'IMDAN AYIRAMAZSIN GELMİYORUM BEN ASLA AYIRAMAZSIN ASLA!! Hümeyra:ÖYLE DE BİR AYIRIRIM Kİ NEYE UĞRADIĞINIZI ŞAŞIRIRSINIZ!! BEN SİZİN BÜYÜĞÜNÜZÜM NE YAPIYORSUNUZ SİZ?!! KENDİNİZE GELİN!! (Çiğdem sinirle evden çıkar.) Furkan:Bebeğim... Buradayım!! (Çiğdem Furkan'ı görür, koşarak kucağına atlar.) Çiğdem:Sakın bırakma beni... Sakın bırakma, sakın... Sakın... Furkan:Seni almaya geldim birtanem. Atla arabama asla bırakmayacağım kaçırıyorum seni. (Çiğdem Furkan'ı öper.) (Arabaya binip giderler.) (...) (Emreler'in evinde) (Emre eve gelir, karşısında Mehveş ve Selen'i görür.) Emre:Bismillah!! Korktum ya!! (Selen Emre'ye sarılır.) Selen:Seni hiç unutmayacağım kızılcık... Emre:Bu elinizdeki bavullar ne? (Mehveşte Emre'ye sarılır.) Selen:Annem her burada kaldığım dakika aklımın daha çok Denizde kalacağını söyledi o yüzden cezalandırdı. Haksız da sayılmaz Deniz'i çok seviyorum ama böylesi daha iyi olacak gibi. Emre:Bilmece gibi konuşma kızım ya!! Ne oluyor anlamadım?!! Mehveş:Biz Almanya'ya Ümit Dayı'nın yanına gidiyoruz oğlum. Emre:Ne?!! Mehveş:Lütfen engel olmaya çalışma. Seni de çok sevdiğimizi unutma. Selen:Görüşürüz canım kardeşim... Emre:Ya ama ben sizsiz ne yapacağım?... (Mehveş'in gözleri dolar.) Mehveş:Benim oğlum çok güçlüdür yapar... (Emre ağlamaya başlar.) Emre:Anne... Gitmeyin... (Mehveş Emre'yi öper.) Mehveş:Aslan oğlum yaparsın sen aslansın... Seni çok seviyorum duydun mu beni? Çok seviyorum... (Selen'in hafiften gözleri dolar.) Selen:Hadi anne çıkalım... (Mehveş ve Selen evden çıkar.) (Emre koltuğa oturur ağlamaya başlar.) (...) Hümeyra:HAH SONUNDA GELDİN İNATÇI KEÇİ!! (Hümeyra kapıyı açar.) Atakan:Anne?... Hümeyra:Atakan oğlum?... (Atakan'ın fotosu👇)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(...) (Başak hastaneye gelir, Pelin'i görür yanına gider.) Başak:Nida'ya bakmaya gelmiştim içeride mi? Pelin:İçeride ama uyuyor dinleniyor şimdi. Doğuşcan da tuvalete gitti. Başak:Hah harika bir zamanlama o zaman... Pelin:Niçin? Başak:Pelin Abla. Pelin:Efendim?... Başak:Nida sizin kardeşiniz değil!!... (Pelin şaşkınlıkla bakar.)
