RUH FİRARDA

1-bölüm

Ben Ai-shi Çinde yaşıyorum

ailemin en büyük kızıyım benim dışımda Lui adında bir kız kardeşim daha var adı skandla karışan bir yazarın çocuklarıyız fakat artık bunu hiç kimse bilmemeli neden mi?
İşte sebebini öğrenmek için o güne dönelim...

pazar günü saat 09:30

Gözümü dün gece gelmiş olan kuzenlerimin sesi ile açtım
Misafirlerimiz erken uyanmıştı ve belli ki evin içinde sağa sola koşuşturuyordu

Biri benimle diğeride kardeşimden bir yaş küçük iki kız kardeş

Yatağımda biraz daha oturduktan sonra ayağa kalkıp üzerimi değiştim dantelli beyaz elbisemi giydim saçlarımı at kuyruğu yaptım hava biraz soğuk olduğu için üşüyen ayak parmaklarımı ısıtmak içinde odamdaki gri renkli bir çift terliği ayağıma giydim

Kardeşim bu gece benimle odamda uyumuştu üzeri açık kalmıştı yüz ifadesinden onunda üşüdüğünü hiss ede biliyordum
Yavaşca battaniyeyi üzerine çektim alnına bir öpücük kondurum ve yavaşca parmak uçlarımda odadan çıkmak istedim ama kapının gıcırtılı sesi bu sakinliği bozmuştu
Neyse ki kardeşim uyanmamıştı
Sadece diğer tarafına dönerek uyumaya devam etti

Bir oh çekip kapıyı kapattım ve hızla merdivenlerden aşağıya indim
Tahmin ettiğim gibi kuzenler erkenden uyanmış ve annemin hazırladığı geleneksel Mooncake tatlısından yiyordular ve hala yüksek sesle konuşup gülüyordular
Onların her şeye gülmeleri beni biraz sinir ediyordu

Annem merdivenlerin kenarında somurtarak onları izlediğimi görünce
hemen gülerek bana doğru geldi

- günaydın kızım bakıyorum da erken uyanmışsın

İmalı şekilde...

- kuzenler sağ olsun uyutmadılar ki

Annem çaktırmadan kolumu çimdikledi

- biraz kibar ol onlar bizim misafirimiz zaten bu gün geri dönüyorlar

-İyi bari

Göz devirerek sahte gülümsem ile yanlarına gittim bende tatlıdan aldım ve tekrar koltuğa yaslanarak dünden kalma gazetelere göz attım
Bu gazete içeriğinin çoğunu babam yazıyordu o yüzden okumaktan daha çok keyif alıyordum

Saat 10:20

kahvaltımızı yapıp tekrar salonda toplanmıştık
Kuzenler hala dün gece ki olaylardan bahs edip gülerken ben can sıkıntısından saçımla oynuyordum
Keşke Lui uyansaydı da beni bu kızlardan kurtarsaydı ben de çaktırmadan kendi arkadaşlarımın yanına giderdim

Ben kendi dünyama dalarken
dışarıdan gelen araba sesi ile her kes susmuştu
Araba bizim evin önünde durduğu için kesin babam olmalıydı
Ama işte olması gerekirken neden eve dönmüştü ki?

Merakla hepimiz gözlerimizi kapıya dikmiştik
Babam durmadan kapıya vuruyordu
Annem telaşla kapıya koştu
Kapıyı açar açmaz babam elinde bir kısım kitap ve belgelerle eve girmişti

Montunu bile çıkarmadan annemi kolundan tutup mutfağa sürükledi
Belli ki bizim duymamızı istemediği bir şeyler vardı.

Baba- hemen hazırlanın gidiyoruz burdan

Anne- ama neden? Noldu ki?

Baba- tekrar savaş çıkacak
Yazmış olduğum kitaplar ve gazeteler yüzünden adamlar peşime düşmüş beni insanlarda japonlara kaşrı nefret uyandırmakla suçluyorlar
bir an önce gitmemiz lazım hemde hemen!

Annem bir şey demeden telaşla bize doğru koştu

- hadi Ai-shi git kardeşini uyandır bavulları hazırlayın gidiyoruz!