heartbeat ✓

final

Hyunjin önündeki ele baktı. Dolu gözlerle gülümsedi ve her zaman tutacağını bildiği o eli tuttu. Başını kaldırdı ve şefkatle ona bakan alfasıyla göz göze geldi. Üstündeki beyaz, neredeyse iç gösteren, gömleği denizin getirdiği rüzgarla beraber uçuşuyordu. Siyah saçları alnına düşmüş, çilleri güneşin etkisi ile daha da koyulaşmıştı. Hyunjin bu görüntüyle kalbinin daha da hızlandığını hissetti.

Ayaklarına değen suyla başını tekrardan yere eğerken bu sefer ise kalbi hızlanan kişi Felix'ti. Elini tutan ruhu küçük eşi, uçları dışarı çıkmış ve kendinden bedence büyük olan gömleğinin bedeninde dalgalanmasını izliyordu. Ayaklarına değen suyla gülümsüyor ve sarı saçları arasındaki papatya tacının düşmemesi için bir elini saçlarına götürmüş onu tutuyordu. Feromonları denizin kokusunu unutturacak kadar yoğunlaşmış ve eşiyle olmanın verdiği hisle gözleri çoktan kendini lilaya bırakmıştı.

Alfa eşinin mutluluğu ile mutlu olurken parmakları arasındaki eli dudaklarına götürüp onları birer birer öpmüştü. Eşinin köprücük kemiğine kadar açılan gömleği ile ortaya çıkmış mührü bu hareketle parlamıştı. Omega eşinin gözlerine bakarken gülümsemeden edememişti. Rüzgarın burnuna getirdiği feromonlarla evinde gibi hissederken duyduğu kahkaha sesleri ile başını arkaya çevirmişti.

Arkadaşları koşarak onlara doğru geliyordu. Jeongin, Chan'ın sırtına çıkmış gülüyor bir yandan da sevgilisinin elini tutan Jisung'la konuşuyordu. Minho ise birleşik ellerinden yararlanarak Jisung'u omzunun altına almış onu izliyordu. Seungmin ve Changbin ise diğerlerinden daha arkada birbirleriyle konuşarak geliyorlardı. Hepsi kendi küçük dünyalarında mutluydu.

Hyunjin ve omegası bu görüntüyle tamamlanmış hissederken gözlerinin dolmasına engel olamıyordu. Dudaklarında takılı kalan saf tebessümle Hyunjin tekrardan eşine dönerken Felix gördüğü ifade ile birleşik ellerinden çekerek omegayı kolları arasına almıştı. Küçük dalgalar ikisine de çarpıp kumların üstünde dağılırken Hyunjin ailesine sığınmış bir şekilde mutluluk gözyaşlarını döküyordu.

Felix eşinin başını omzundan kaldırıp ona bakmasını sağlarken dolgun dudaklarına küçük birkaç öpücük bırakmış ve sakinleşmesi için gözyaşlarını silmişti. Kalbinin yanında hissettiği mutluluğun eşine ait olduğunu bilmesine rağmen ağlamasına dayanamıyordu. Hyunjin'de hissettiği endişe duygusu ile eşine gülümsemiş ve iyi olduğunu belli etmek için dudaklarını öpmüştü.

Tam bu anda üstlerine atılan suyla iki beden de sıçrarken arkadaşları bu hallerine kahkaha atmış ve üstündeki giysileri umursamadan denizin içerisinde durup birbirlerini ıslatmaya devam etmişlerdi. Felix küçük eşinin de arkadaşlarının oyununa katılmasıyla onu izlemeye devam etmiş ve mutlu olduğundan iyice emin olmuştu.

Oyunları biterken Felix eşinin belinden tutup kendine çekmiş ve batan güneşe doğru onu kendine yaslamıştı. Hyunjin'in vücudundaki sular Felix'in göğsünü ıslatırken ikisi de bunu önemsememiş ve gözlerinin önündeki manzarayı izlemişti. Hyunjin başını eşinin omzuna yaslarken alfa da çenesini önündeki omuza koymuştu. Bedenlerine çarpıp geçen meltemin verdiği hisle ikisi de titrerken Felix eşinin boynuna küçük bir öpücük kondurmuş, parmaklarını birbirine dolarken ikisinde de olan siyah beyaz yüzükleri birbiriyle çarpışmıştı.

"Benim çocuk ruhlu omegam... Eşim olduğun için çok mutluyum."

Felix gözleri kapalı bir şekilde batan güneşi umursamadan eşinin boynunda soluklanıyordu. Hyunjin ise alfasının sözlerinden sonra tekrardan ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Küçük yaşlarından beri istediği her şeyi alfası ile kazanmıştı omega. Bir ev, bir aile, sevgili, arkadaş ve mutluluk. Hyunjin'in artık kendini ait hissettiği bir yer vardı. Bunun verdiği mutlulukla derin bir nefes aldı. Sonsuza kadar bu anlarda sıkışıp kalmak için her şeyini verecekmiş gibi hissediyordu.

"Bana her şey olduğun için çok mutluyum Felix. En çok da ailem olduğun için... Bana bir aile verdiğin için."

Hyunjin şakağına ve mühür yerine bırakılan öpücüklerle gülümserken gözünün önüne gelen çocukluğuna baktı. Küçük Hyunjin yetimhanedeki omega annesinin kucağında mutlu bir şekilde uyuyordu. Elinde asla bırakmadığı oyuncağı ile huzurluydu. Hyunjin'in gözyaşları artık evini terk ederken sessizce o küçük benliğine fısıldadı.

"Bizim bir ailemiz var artık."

Küçük Hyunjin bu sözleri duymuşçasına gözlerini açtı ve ona bakan büyük benliğine küçük bir tebessüm hediye etti. Sonrasında tekrardan gözlerini kapattı ve omeganın kucağında uyumaya devam etti. Fakat bu sefer diğerlerinden daha farklı olan bu uykuda artık bir ailesinin olduğunu biliyordu.

●

ani bir final biliyorum ama artık omega hyunjin'e cidden bir aile vermeliydim

umarım heartbeat sizin dünyanızda en ufak da olsa bir yere dokunmuştur

beni ve bir aile isteyen hyunjin'i bu yolda desteklediğiniz için çok teşekkür ederim

başka kurgularda tekrardan karşılaşalım lütfen

sizi seviyorum <3

●

bu fic için son kez;

- larren