don't leave me (superbat)

6 (final)

Yavaşça gözlerini açtı genç yanındaki boşluğu hala hissediyordu.

Alfred de gitmişti artık.
Yavaşça üstünü değiştirdi ve odasında antreman yapan robine günaydın diyerek evden çıktı.

Kar yağıyordu.
Adımları onu büyük bir heykelin yanına götürüyordu.

İnsanlar artık onların kimliklerini biliyorlardı.

Ancak artık kötülük şehri terk etmişti artık sadece insanlara yardım ediyorlardı.

Kocaman heykelin önüne geldiği zaman elindeki çiçeği heykelin önüne bıraktı.

Dışarısı çok soğuktu ve karlıydı bu yüzden etrafta kimseler yoktu.

Sevgilisi öldükten sonra 2 yıl geçmiş Bruce sadece şirkete odaklanmıştı.

Darman dumandı kendine birçok kez zarar vermeyi denemişti kendini asmayı uçurumdan atmayı bileklerini kesmeyi birçok kez denemişti genç.

Ancak arkadaşları buna izin vermemişti. Ve sevgilisinin yokluğuna alışmıştı artık.

Heykelin dibine gitti ve altına oturup ağlamaya başladı yine..

Genç artık dayanamıyor gibiydi, yavaşça heykelin altında uyuya kaldı.

Kar onun yüzüne gelmeyi de bıraktı sadece heykelin çevresine yağıyor ancak heykele ve gence kar gelmiyordu.

Arkadaşları heykelin yanına geldiğine yine genci gördü ve yine altında ağlayarak uyumuştu.

"Onun hüznünü sonsuza dek saklayacak ve ölene dek hatırlayacaktı clark'ı."
Ölen gencin hüznünü sonsuza dek sakladı genç ve ölene kadar da saklayacaktı.

"Birisi huzura kavuşup özgürleşirken, birisi hayatı boyunca acı içinde kalacak ve esir içinde kalacaktı"
Birisi huzura kavuşup özgür kaldı, diğeri ise sonsuza kadar bu acıyla yaşadı ve esir kaldı.

__________________________________________________________________________________
Ağlıyorum galiba,

Kitap doğru düzgün gitmedi aklıma yazacak birşey gelmedi bende böyle bir son yazdım umarım mutlu olmuşsunuzdur çok seviliyorsunuz.

İyi ağlamalar

İsteyen olursa özel bölüm yapabilirim istemeniz yeter