Ender asansör önünde çok ağlıyor. Hiç durmadan. Bir anda asansörün kapısı açıldı ve Kaya'yi gördü.
Kaya Ender'e çok sinirli bakıyor.
Ender iç ses: Kaya! Beni aldatmadı.
Kaya iç ses: Hangi yüzle geldi buraya?
K: Ne işin var burada?
E: Kaya... Ben seninle konuşmaya geldim.
Sana geldim ama bir kızı kapıyı açtı. Kaya duşta dedi.
K: Ne kızı Ender? Benimle dalga geçiyorsun?
E: Hayır... Yemin ederim doğru söylüyorum.
K: Ender... Git buradan. Ben dün gece senin gerçek yüzün gördüm.
E: Anlamıyorum.
K: Ender, bizim evde bir adam vardı. Kıyafetlerin yerdeydi sende yatakta yatıyordun.
E: Kaya... Yemin ederim bir şey yapmadım. Benim migrenim tuttu ve erken yattım. Fatma'yi sor.
K: Fatma evde değildi. Sen onu izin verdin dedi.
E: Kaya, lütfen bu bir oyun.
K: Yine mi Şahika diyeceksin.
E: Evet. Ve gel birlikte bu kızı göreceksin.
Ender ve Kaya kapının önünde geldiler ve çaldılar. Kızın üzerinde hala gömlek vardı.
K: Siz kimsiniz?
X: Ben... Aslında...
E: Eğer gerçeği söylemesen kendi ellerimle öldürürüm.
K: Ender, sakin ol. Dinliyoruz.
X: Beni Haluk biri tuttu.
E: Gördün mu? Hepsi Şahika'nın oyunu.
K: Sen Şahika'yi çağır buraya.
X: Tamam.
Ş: Geldim. Ne oldu?
X: Oyun tamam. Kadın her şey gördü.
Ş: Ender o kadar salak. Abim de öyle. Adamı gördü Ender'i hemen sildi. Aferin sana. Haluk bey, kızı gönder.
H: Tamam Şahika hanım.
K: Hiç kimse bir yere gitmiyor.
Ş: Abi? Ender?
E: Çok mu şaşırdın?
K: Nasıl yaparsın bunu bana?
Ş: Abi... Ben açık...
K: Sus!!! Tek kelime... Pardon yalan duymak istemiyorum.
Ş: Abi! Hepsi senin için yaptım. Sen mutlu ol diye. Ender seni hak etmiyor.
K: Ben Ender'le mutluyum. Şimdi buradan gidiyorsun ve İsviçre'ye dönüyorsun. Hayatımdan defol git. Defol!!!
Ender ve Kaya yalnız kaldılar.
E: Benim hakkımda nasıl böyle bir şey düşünürsün sen? Beni hiç tanımadın mı? Seni ne kadar sevdiğimi bilmiyor musun?
K: Özür dilerim... Çok özür dilerim. Ama seni öyle görünce... Beni de anla. Az önce sende öyle düşündüm.
E: Anlıyorum seni Kaya ama her seferinde Şahika bize zarar verecek dedim. Beni asla inanmadın.
K: Haklısın. Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Söz veriyorum.
E: Sana inanmak istiyorum.
K: Inan lütfen. Ben seni herkesten ve her şeyden çok seviyorum.
E: Ben de seni çok çok seviyorum.
K: Evimize gitsek?
E: Burada kalsak? Böyle küçük balayı.
K: Karicim öyle istiyorsa kalırız.
Akşam
Ender ve Kaya yatakta yatıyorlar.
E: O kadar özledim ki seni...
K: Ben de seni.
E: O zaman neden eve gelmedin?
K: Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.
E: Off... Neyse şimdi birlikteyiz. Geçti gitti.
Ender aniden mide bulantısı hissetmeye başlar ve koşarak banyoya gider.
K: Aşkım, iyi misin? Ender!
Ender, yüzün bembeyaz. Ne oluyor?
E: Iyiyim, merak etme. Sana bir sürprizim var.
K: Neymiş?
Ender çantasında bir ultrason çıkarıyor.
E: Al bakalım.
K: Bu ne?
E: Bebeğimiz.
K: Pardon?
E: Kaya, hamileyim. Baba oluyorsun.
K: Ben baba... Baba oluyorum.
E: Evet aşkım. Iki aylık var.
K: Allah!!!
Ender'i kucağına alıyor ve döndürmeye başlar.
K: Ben baba oluyorum. Baba oluyorum.
E: Aşkım... Indir beni.
K: Tamam. Çok mutluyum.
E: Ben de. Hemde çok.
K: Çok seviyorum seni.
E: Ben de seni. (öpüştüler)
Bölüm Sonu
