თავი 2

42 3 0
                                    

როცა სკოლაში მივედი ეზო სავსე იყო ბავშვებით მაგრამ მე არავის არ ვიცნობ რადგან ამ სკოლაში ჩემი პირველი დღეა სიმართლე გითხრათ არც ჩემ ძველ სკოლაში მყავდა ბევრი მეგობარი პატარაობიდან მორცხვი ვიყავი ამიტომ მეგობრების შეძენა ჩემთვის ყოველთვის რთული იყო მაგრამ მყავს საუკეთესო მეგობარი ნიცა რომელიც რთულ მომენტებში გვერდში მედგა, შევნიშნე რომ ჩემსკენ ვიღაც ქალი მოდიოდა დაბალი და გამხდარი იყო ეტყობოდა რომ ცოტა ასაკიანი იყო წაბლისფერი თმები კუდათ ქონდა შეკრული და თითზე დიდი ბეჭედი ეკეთა, როცა ჩემთან მოვიდა ჩამოსართმევად ხელი გამომიწოდა მეც გაოცებული მზერით ხელი გავუწოდე, და მითხრა

-გამარჯობა მე მაია ვარ სკოლის დირექტორი კეთილი იყოს შენი სკოლაში მოსვლა

-გამარჯობა მე არიტა ვარ ჯერ-ჯერობით არავის ვიცნობ და შეგიძლიათ კლასი მიმასწავლოთ

-კი რათქმაუნდა გამომყევი

მეუბნება და თან დერეფანში წინ მიძღვება გრძელი დერეფნის შემდეგ გამოჩნდა კიბეები მეორე სართულზე ავედით და მალევე თეთრი კარის წინ აღმოვჩნდი ვიგრძენი რომ გული ამიჩქარდა ღამად ჩავისუნთქე და კლასის კარი შევაღე,

უკვე ყველა კლასში იყო მასწავლებელი ბავშვებს რაღაცას ეუბნებოდა კარების გაღების ხმაზე ყველა ჩემსკენ შემობრუნდა დირექტორმა მასწავლებლისკენ წამიყვანა და ჩემი თავი მთელ კლასს წარუდგინა,
საშინლად ვნერვიულობდი მაგრამ ვცდილობდი რომ ეს არ შემემჩნია შემდეგ დირექტორმა წამატებები მისურვა და კლასიდან გავიდა კარების დაკეტვის შემდეგ მასწავლებელი ჩემსკენ შემობრუნდა და საუბარი დაიწყო

-არიტა სასიამოვნოა შენი გაცნობა მე ეკა ვარ თქვენი დამრიგებელი

მას შევხედე და თვალი მოვავლე ახალგაზრდა ჩანდა დაახლოებით 20-25 წლის იქნებოდა, ეკა მასწავლებელს მოკლე ქერა თმა ქონდა სახეზე ხშირი ჭორფლები,შავი თვალები და თოვლივით თეთრი კანი.

-გამარჯობა

ვუთხარი მორცხვად

-კარგი მარიტა შეგიძლია ელენეს გვერძე დაჯდე

კლასს თვალი მოვავლე და ცარიელ მერხსს შევხედე საიდანსახ მომღიმარი ელენე მიყურებდა.

(იმედია მოგეწონებათ 256 სიტყვა აუცილებლად გამიზიარეთ თუ რას ფიქრობთ კომენტარებში❤️❤️)

მის გამოჩენამდეWhere stories live. Discover now