მის გამოჩენამდე

Თავი5

Როცა გონს მოვედი და ოთახს თვალი მოვავლე მივხვდი რომ უცნობ ოთახში ვიყავი ცოტა შემეშინდა რადგან ვერ ვხვდებოდი სად ვიყავი მოულოდნელად ოთახის კარი გაიღო და ანდრია შემოვიდა მის დანახვაზე ყველაფერი გამახსენდა ცოტა შემრცხვა არ მინდოდა ანდრიას ასეთ მდგომარეობაში ვენახე ვიფიქრე რომ ბევრ კითხვას დამისვავდა მაგრამ პირველი რაც მკითხა ის იყო კარგად ვიყავი თუ არა და ცოტა არ იყოს გამიკვირდა, ანდრია ჩემსკენ წამოვიდა შემომხედა და მკითხა.

-ანიტა კარგად ხარ? Თავს როგორ გრძნობ?

-კი კარგად ვარ მადლობა რომ იქ არ დამტოვე და საერთოდ მადლობა ყველაფრისთვის

-სამადლობელი არაფერია ყველა ასე მოიქცეოდა, გინდა მომიყვე რა დაგემართა და რატო გახდი ცუდად?

-ანდრია ახლა ამაზე ლაპარაკი არ მინდა

-კაი როგორც გინდა შენი ნებაა თუ ამაზე ლაპარაკი მოგინდება მე ყოველთვის მოგისმენ

-კარგი, მადლობა ყველაფრისთვის ახლა უნდა წავიდე ნახვამდის

-კაი კარგად ანიტა,სკოლაში შევხვდებით

Ანიტას pov

Როცა ანდრიას სახლიდან გამოვედი მივხვდი რომ გული აჩქარებული მქონდა მისი მრცხვენოდა იმ ყველაფრის შემდეგ მაგრამ მიხაროდა ის ფაქტი რომ მან კითხვები არ დამისვა, ვერ ვხვდები ელენემ რატო თქვა უხეშიაო ასეთი საერთოდ არ არის.

Ცოტა ხანში სახლში მივედი ჩანთა დავდე გამოვიცვალე საჭმელი არ მშიოდა ამიტომ წიგნის კითხვა გადავწყვიტე მაგრამ ვერ ვკონცენტრირდებოდი სულ იმ მომენტზე და ელენეს სიტყვებზე ვფიქრობდი რადგან წიგნს ვერ ვკითხულობდი გადავწყვიტე დღიურში ჩანეწერა ბოლო დროის ამბები. Ჩანთაში ქექვა დავიწყე რომ დღიური ამომეღო მაგრამ ვერ ვიპოვე გამიკვირდა რადგან მახსოვდა რომ ბოლოს ჩანთაში ჩავდე უცებ ავნერვიულდი არ ვიცოდი სად შეიძლება დამეკარგა მოულოდნელად ტელეფონზე უცხო ნომერმა დარეკა როგორც კი ზარს ვუპასუხე ბიჭის ხმა გაისმა ხმა მეცნო ეს ანდრია იყო მაგრამ ვერ მივხვდი ჩემი ნომერი საიდან ქონდა ხმა არც კი ამომიღია ისე დაიწყო საუბარი

-ანიტა შენ ხარ?

-კი მე ვარ

-შენი დღიური ჩემთან არის ვიფიქრე ინერვიულებდი ამიტომ დაგირეკე თუ გინდა ხვალ სკოლაში მოგაწვდი

Ნერვიულობა დავიწყე რადგან არ მინდოდა ანდრიას ჩემი დღიუირი წაეკითხა

Ანდრიას pov.

Როცა Ანიტას ვუთხარი რომ მისი დღიური ჩემთან იყო გაჩუმდა გამეცინა ვიცოდი რომ ნერვიულობდა რადგან ეგონა მისი დღიური წავიკითხე, ნუ მართალია მთლიანი დღიური არ წამიკითხია მაგრამ რამდენიმე ფურცელი მაინც წავიკითხე როცა ანიტა გავაცილე გადავწყვიტე შხაპი მიმეღო აბაზანიდან გამოსვლის შენდეგ ტახტზე დღიური ვიპოვე გამიკვირდა რადგან როგორც წესი სახლში დღიურები არ მაქ მერე გამახსენდა რო დღეს ანიტა იყო ჩემთან და შეიძლება მას დარჩა ფიქრი დავიწყე თუ როგორ მეთქვა ანიტასთვის მისი დღიურის შესახებ რადგან ინერვიულებდა როცა სახლში ვერ ნახავდა ბევრი ფიქრის შენდეგ გადავწყვიტე Ანიტას მეგობარი ელენესთვის გამომერთვა ნომერი, ნომრის გაგების შემდეგ მაშინვე Ანიტას დავურეკე.

Ელენეს pov.

-ნუ ღელავ დღიურს არ წავიკითხავ ხვალ სკოლაში მოგაწვდი

-კაი მადლობა

Ტელეფონი გავთიშე. Ანდრიასთან ლაპარაკის შენდეგ მთელი ღამე იმაზე ვნერვიულობდი რომ ანდრიას ჩემი დღიური არ წაეკითხა რადგან ყველაფერს მანდ ვწერდი. Იმდენს ვფიქრობდი რომ ვერც კი გავიგე როგორ ჩამეძინა.