SEVGİLİ ÖĞRENCİM [ MİNSUNG ]

28

~ 5 ay sonra ~

"Hyunjin,hadi gel artık!" diye seslendiğimde "Tuvalettetim Jisung,bekle azcık!" diye yanıtladı beni.Yaklaşık 5 dakika sonra yanıma oturdu ve "Neden çağırdın beni?" diye sordu.Sehpada duran defteri alıp "Anı defterime bakacağız.Bu sefer kaçmak yok ama." dediğimde gülmüş ve kafasını sallamıştı.

Kolunu omzuma attı ve kafasını kafama yasladı.Ben ise ilk sayfayı çevirmiştim.

Felix ve Changbin'in fotoğrafıydı.Okul çıkışı giyinme odasında uyuya kalmışlardı,bizde hiç kaçırır mıyız hemen fotoğraf çektik.Hemen bir yanındaki fotoğrafı incelemeye başladık.

"Hyunjin itiraf ediyorum,bu mezuniyet gününde sana aşık olmuştum." dediğimde gözlerini açıp şaşkın bir şekilde "Cidden mi?" diye sordu.Onaylayan mırıltılar çıkardığımda gülmüştü.

Burada 8. sınıftık.Ne kadar da küçükmüşüz.Hele Jeongin tam bir bebekti.Hatta bebek ekmek derdik ona.Aklıma gelen düşünceyle sırıttığımda Hyunjin bana baktı ve tekrardan gözlerini fotoğrafa çevirdi.

Hayatımda gördüğüm en tatlı çift onlardı.Changbin çok zor zamanlar geçirmişti,Felix'in mezarına bile  gidemiyordu.Keşke zamanı geriye alabilseydik.

"Hyunjin,bu fotoğrafı çekerken sen arkadan bağırıyordun bize.Hatırladın mı?" diye sordum heyecanla."Evet hatırladım,çok fotoğraf çektiniz diye bağırmıştım." dediği şeye ikimizde güldük.

Seungmin ile birbirimize yeni alıştığımız zamanlardan kalmaydı bu fotoğraf.

"Jisung şu tipine bak!" diyip kahkaha atmaya başlamıştı Hyunjin.Dudak büzüp "Ne varmış tipimde?Hıh." dediğimde "Çok çirkinsin." diye yanıtlamıştı."Sensin be çirkin." diyip yanımda duran yastığı alıp kafasına vurdum.

"Tamam tamam,şaka yaptım."

"Komik değildi."

"Sıkıldım ya hadi Changbin'i çağıralım."

Hyunjin'in dediğiyle Changbin'i çağırdık ve uno oynadık."Hahayt,yendim sizi!" Changbin yine kazandığında Hyunjin ile birbirimize bakıp ofladık.Ellerimde hissettiğim yumuşaklıkla başımı oraya eğdim "Lixie,Changbin abini tırmalasana." diyip Lixie'yi kucağıma aldım ve Changbin'e doğru uzattım.

Changbin geriye doğru eğiliyor,Hyunjin ise bize gülüyordu.Lixie patisini pençe gibi açınca bende aynısını yapıp "Hrr." diye sesler çıkardım.Hepimiz birbirimize gülüyor ve mutlu olduğumuzu hatırlıyorduk.

Lixie'yi kucağımdan indirip yanıma bıraktım.Bu sefer Hyunjin'in yanına gidiyordu.Hyunjin,Lixie'nin kafasını okşayıp tatlı mırıltılar çıkarmasını sağlamıştı.

Ben,Hyunjin ve Lixie'yi izlerken Changbin sessizce bana doğru eğilip anlıma vurmuştu.Yerimden doğrulup onu kovalamaya başlayınca Hyunjin de benim arkamdan gelmişti."Lixie kalkıp sende kovalasana!" diye bağırdığımda gözlerini etrafta gezdirip arkamızdan gelmişti.

Changbin pes edip kendini yatağa bırakınca üstüne atladım.Hyunjin ve Lixie ayak ucumuza oturup keyifle bizi izliyorlardı ki Changbin şiddetli sesi ile bağırıp o keyifi bozana kadardı.

Salona kaçıp kendini yere attı ve "Koşunca bir acıktım ben ya." diyip bana baktı."Yemek yok mu?" diye sorduğunda "Salçalı makarna var." dedim.Mutfağa gidip tabak aldı ve masaya oturup yemeye başladı.

"İnsan bizede koyardı." diyip yerimden kalktım ve 2 tane tabak çıkarıp masaya bıraktım.Tencereyi açtığımda sadece  salçanın içinde olan küçük domates parçalar vardı.Changbin'e dönüp "Hepsini kendine mi koydun Changbin?" diye sorduğumda "Ee azcık kalmıştı." dedi.

Göz devirip masaya oturdum.Çikolatalı ekmek yapıp onu yedim.Hyunjin çekmeceden çatal alıp Changbin'in makarnasına saldırdığında Changbin ona vurmuş gibi yaptı.Hyunjin drama
queenlik taslayıp kendini yere attı ve "Kolum kopabilirdi Changbin!" diye bağırdı.

Hepimiz birbirimize gülüyorduk.Mutluyduk,beraber olunca mutluyduk.Kötü günlerimizde bile beraberiz diye seviniyorduk.

O günden sonra 4 kişi yurt dışına çıkmış,aynı apartmandan 3 tane ev alıp yeni bir başlangıç yapmıştık.Kimse bizden haber alamıyor,ailelerimiz dışında.

Son

Kısa bir son oldu çünkü ilerletemedim.Yeni bir hikaye yazacağım ve sonunda birşey açıklayacağım.Merak ettirip te okumanız için söylemediğimi şimdiden belirtmek istiyorum.Başka hikayelerde görüşürüzzz.💞