5

12 1 0
                                    

Hastaneye geldiğimde doktorumun odasının yolunu tuttum. Benim beyin tümörüm vardı. Bunun için tedaviye geliyorum ara sıra.

Bugünde tedavi için gelmiştim hastaneye. Hastaneleri pek sevmiyorum insana huzur vermiyor, kokusu özellikle sanki her zaman birileri ölüyor gibi geliyor bana bunu anımsatıyor hastaneler..

Doktorumun katına gitmek için asansörü kullanmayı tercih ettim. Asansörlerin olduğu yere gelince düğmeye bastım ve beklemeye başladım.

Aradan geçen 2-3 dakika da asansör gelmişti ve ben de binmiştim. Tam kapılar kapanacağı zaman bir el uzandı ve "Bir dakika, bir dakika."dedi.

Bu onun sesiydi onun yani Miran'ın sesi. Yani anonim olarak konuştuğum kişi.
Onun burada ne işi var? Ona gülümseyip "yetiştiniz."dedim o da samimilikten uzak bir şekilde gülümsedi bana Karşılık olarak.

Gülümsemesi solmaya başladığında bana kafasını döndürüp"geçmiş olsun."dedi

Yaaa hayatım sen beni mi düşünüyorsun..

Ben tekrar gülümseyip"teşekkür ederim. Sizede geçmiş olsun."dedim.

Asansör 3.kata geldiğinde Mirana değmemeye çalışarak yanından geçtim ve asansörden çıktım. Doktorumun katına gelince asistanını gördüm ve ona gülümsedim.

Bana da gülümsedi ve "Hoşgeldiniz Aden hanım. Kontrole mi geldiniz?"dedi.

Çantamdan kimliği çıkarıp"Evet mila hanım. Kontrolüm var Erdinç beye."dedim ve kimliğimi verdim.

Sıra alıp beklemeye başlamıştım. Tam o sırada mesaj geldiğine dair telefonuma bildirim geldi. Çantamdan telefonumu çıkarıp kimden geldiğine baktım miran'dan gelmişti mesaj.

0543*****: Nasılsın?

Diye sormuştu tam ona cevap yazacağım sıra da mila içeri girebileceğimi söyledi.

Telefonu çantama koyup ayağa kalktım ve odaya girdim. Doktor Erdinç bey beni görünce "hoşgeldin aden."dedi

Sandalyeye oturup "hoşbuldum Erdinç bey."dedim ve çantamı kolumdan çıkardım.

Erdinç bey "nasıl hissediyorsun?"diye sordu.

Karışık aslında "bilmiyorum ama öleceğimi hissediyorum ve size bahsettim kişiyle ölmeden önce biraz zaman geçirmek istediğimi fark ettim."dedim.

Erdinç bey sanki doğru hissettiğimi anlamış gibi "beynindeki tümör kötü huylu aden. Bu yüzden tedavi edemiyoruz, ancak yurt dışında var ve sende bunu istemiyorsun. Onunla vakit geçir ve ona tümörden bahset bunu bilmek hakkı."dedi.

Kafamı sallayıp"biliyorum kötü huylu ve yurt dışına gitmek istemiyorum. O daha beni tanımıyor bile. Ne kadar ömrüm kaldı?"dedim başımı eğip.

Erdinç bey üzgün bir sesle"belki 5 ay belki 7 ay çok fazla kalmadı aden. Ama yurt dışında tedavi olursan bu gerçek olmaz bunu unutma."dedi ve ilaç yazdı.

Reçeteyi alıp odadan çıktım. Alışmıştım artık ağlamıyordum bu lafları duyunca. Asansör gelince asansöre bindim ve telefonumu çıkardım ve mirana yazdım.

Gizli numara: buluşalım mı?

Diye bir mesaj attım onunla buluşup herşeyi anlatacağım.

Bir kaç dakika sonra mesaj geldi.

0543*****:olur konum atıyorum.

0543*****:konum*

Gizli numara: 15-20 dakika sonra oradayım.

Taksi çağırıp konumu gösterdim ve ona neler diyeceğimi kafamdan geçirmeye başladım.

Aslında sakin olucaktım, çünkü 6-7 bilemedin 1 sene sonra ölücek olan bir kızla neden sevgili olsun ki?

Belki evlenirsiniz hayatım:)

Konumdaki yere gelince sakin kimsenin olmadığı bir yer olduğunu gördüm. Aslında bu benim için daha iyi birşey di daha rahat olurdum.

Taksiye parasını verip indim. Onu görünce yanına ilerlemeye başladım.

Başını bana döndüğünde şaşırmıştı. Belki de asansörde gördüğü kişi olduğum içindir.

Yanına vardığımda ilk önce samimi bir şekilde gülümsedim.

"Merhaba ben aden tangöze."diyip elimi uzattım....

Selam askolar uzun zaman oldu bölüm atmayalı.

Oy ve yorum bekliyorum lütfen.

kimsin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin