kimsin?

8

Erdinç bey hemşireyi çağırdı ve "Seni hemşire odana götürsün. Miran bey de benimle gelsin kayıtı yapalım."dedi.

Miran Erdinç beyle giderken ben de hemşire hanımla birlikte odama gidiyordum.

Odama geldiğimde hemşire hanım "Bir şeye ihtiyacınız olursa hemen bana yada başka bir hemşireye seslenebilirsiniz veya düğmeye basabilirsiniz."dedi hafif bir gülümseme ekleyip dudaklarına.

Hemşireye karşı bende hafif bir gülümseme ile "Teşekkür ederim, bir şeye ihtiyacım olursa söylerim."dedim.

Hemşire odadan çıkınca yatağa oturdum ve ayakkabılarımı çıkardım ve yatağın altına doğru ittirdim.

Bacaklarımı uzatıp rahat bir pozisyona geçince gözlerimi kapattım ve Miranı beklemeye başladım.

Odanın kapısı hafif bir ses ile tıklatıldığında gözlerimi açıp "Gelebilirsiniz."dedim.

Odanın kapısı açılınca Miran elinde çantam ile geldi. Çantam ne kadarda yakıştı ya...
Miran yanıma gelip çantayı masaya koydu ve "Haber verebileceğim biri yok galiba?"dedi emin olmak için.

Onu cevapsız bırakmayıp "Evet kimse yok. Bir kaç güne çıkarım zaten burdan. İstersen sen git."dedim inşallah gitmez.

Miran hasta yatağının yanında olan koltuğa oturup bir bacağını dizine koyarak rahat bir şekilde "Sen iyi olmadan hiç bir yere gitmiyorum."dedi ve kafasını koltuğa koydu gözlerini kapatarak.

Ona şaşırarak gülümsedim ve "Miran ben herşey için çok teşekkür ederim. Yani belki bir teşekkür az kalır ama ne yapabilirim bilmiyorum. Yani yapacak kadar sürem de olmayabilir."dedim üzülerek,keşke daha önce tanışsaydık. Başka bir evrende keşke sonsuza kadar birlikte olabilsek...

Miran hiç bir cevap veremedi çünkü ne derse işe yaramazdı bunun o da farkında.

Arkamı mirana dönüp yan yattığımda, gözümden damlalar sanki aniden yağmaya başlayan yağmur gibi düşmeye başladılar.

Gözlerimi kapatıp uyumayı bekledim yorgunluğum geçerdi belki.

Her yer bembeyazdı her şey. Benim üstümde bembeyaz gelinliğe benzeyen bir elbise vardı.

Neden giymiştim ki? Bir anda ses geldi ama kimse yoktu bir ses bu ses Mira'nın sesiydi "Aden nerdesin? Orası çok soğuk mu? Seni çok özledim."dedi ve tam karşımda belirdi.

Elini bana uzattı sanki tutmamı istiyor gibiydi. Bana uzattığı elini tutmak için ona doğru gitmek için yürümeye başladım, ama ben ona yaklaştıkça o benden uzaklaşıyordu.

Ona yetişmek için koşmaya başladım "Miran neden benden kaçıyorsun?"dedim koşarken.

Aniden yere düştüğümde Miran gitti ve tekrar tek kaldım.

Tekrar ses gelmeye başladığında "Hadi Aden kalk ayağa. Kalkabilirsin bana yetişebilirsin."dedi ve tam arkamda omzumun arkasında elini uzatıyordu bana.

Tam ona elimi uzatmak için elimi kaldırdığımda, elimin kanadığını fark ettim.

Miran hâlâ bana bakıyordu elini uzatmış "Miran olmuyor. Kalkamıyorum, lütfen yardım et."dedim yalvarır gibi.

Mirana elimi uzattım ve tam elini tutucakken, Miran yine gitti.

Yine tek başına kaldım koca dünyada. Tekrar ses duymaya başladığımda "Sen kimsin?"dedi Miran.

Miran beni unuttu mu? Nasıl unutur beni, neden unuttu beni?

Mirana sarılmak için kalkacağım sırada "Sen kimsin? Aden nerede?"diye sordu.

Aden benim, beni neden tanımıyor?
Adımı biliyor ama yüzümü sesimi unuttu..

Mirana yetiştiğimde elini tuttum ve "Miran benim Aden. Beni nasıl unutursun?"dedim.

Tam o sırada Miran tekrar kayboldu, arkamda bir çocuk sesi duyduğumda "Baba neden buraya geldik?"diye soruyordu bir kız çocuğu Miran'ın elini tutarken.

Miran kız çocuğuna dönüp "Annene geldik pınar."dedi kız çocuğunun saçını okşayarak. Aynı bir babanın kızına gösterdiği şefkat gibi.

Pınar ve Miran bir mezara geldiğinde bende onların yanına geldim. Onlar beni neden görmüyordu?

Miran pınarın yanına çöküp  "Pınar annenin mezarına su dökmek ister misin?"diye sordu.

Kız çocuğu kafasını sallayıp "hmm olur, belki annem sevinir."dedi ve su şişesi ile dökmeye başladı.

Miran mezarın yanına çöktüğünde "Aden seni çok özledim. Pınar olmasaydı bir dakika durmaz gelirdim yanına ama o var. Onu tek bırakamam. Kızımızı bırakamam."dedi ve sol gözünden bir damla yaş aktı.

Pınar Miran'ın ağladığını görünce Miran'ın yanına gelerek "Baba üzülme, sen üzülürsen annemde üzülür."dedi ve küçük elleri ile Miran'ın gözünü sildi.....