STARBOY:UNFAIR GAME

Ep2:ROSÉ

~دختره ی احمق تا این میزارو درست تمیز نکنی خبری از رفتن نیست!!

و بعد دختر رو به روش رو هول داد و باعث شد تا دختر مو بلوند و ظریف رو به روش به شدت روی زمین بیفته!

رزی که حالا روی زمین افتاده بود با صدایِ نسبتا بلندی و بقض آلودی که به علاوه ی داد رئیسش، بخاطر دردی که حالا بر اثر زمین خوردن در کمرش پیچیده بود گفت:

-شیفت کاریِ من تموم شده!به من ربطی نداره آجوشی..!

مرد با صدای بلندی داد زد"دختره ی احمق" و دوباره دستش رو به سمت بالا برد اما در همون لحظه چند پسر از در رستوران به داخل اومدند و باعث شد تا مرد به سرعت دستش رو به پایین بیاره.

رزی با دیدن پسر ها و نگاه های متعجبشون به بقضی که گلوش رو چنگ میزد باخت و با پایین انداختن سرش به اشک هاش اجازه داد تا روی پوست سرد دختر فرود بریزند...

رئیس رستوران برای جمع کردن وضعیت تک خنده ای پر اضطراب کرد و رو به پسرا گفت:
~خیلی خوش اومدید پسرا!میتونید روی اون میز بشینید!

یکی از پسرها پوزخندی زد و بعد به سمت رزی خیز برداشت و با رسیدن به رزی روی پاهاش خم شد و با صدای آرومی زمزمه کرد:
+حالت خوبه؟

رزی خیلی آروم سرش رو تکون داد با بالا آوردن صورتش و دیدن چشم های نگران و ناراحت پسر چیزی داخل دلش فرو ریخت...اون‌ چشم ها واقعا خاص بودند و بی نهایت آشنا!

رزی میتونست قسم بخوره اون چشم هارو حداقل یکبار دیده بود...اما یادش نمیومد کی یا چه زمانی!فقط بی نهایت آشنا بود!!

لبخند دست و پا شسکته ای تحویل پسر داد و بعد به سرعت بلند شد و به سمت آشپزخونه که لباس ها و کیفش اونجا بودند خیز برداشت.

با برداشتن کیف و عوض کردن لباس هاش از رستوران بیرون زد و ساعتی که روی مچ دست چپش بود نگاهی انداخت.

ساعت یک شب رو نشون میداد.قرار بود تا وقتی کارش تموم شد به جیسو زنگ بزنه و پیش جیسو بره...چرا که تنها بودن اون هم برای دختری مثل رزی در این وقت از شب خطرناک بود!

گوشیش رو از داخل کیفش درآورد و با شماره گیری جیسو صبر کرد تا تماس وصل بشه..

با وصل شدن تماس صدای جیسو رو از پشت تلفن شنید:
*سلام رزی!

با صدای خسته اش که سعی داشت پر انرژی و شاید کمی شاد نشونش بده لب زد: جیسو اونی...من دارم میام پیشت.تو مارکت.

*خیلی خب منتظرم!قطع میکنم یکی داره بهم زنگ میزنه!

و بعد تلفن رو قطع کرد.