2. Bölüm

205 16 36
                                    

Yazarın ağzından:

~Chuuya sarhoş haliyle yavaşça  telefonunu eline alıp Dazai'ye rastgele mesajlar yollamaya başladı. Fakat mesajlar yollanmıyordu çünkü Dazai numarasını değiştirmişti. Chuuya bu olanların bir gün içerisinde olup olmadığını anlayamadan olduğu yerde sızmıştı.

Dazai'den:

~"Nasıl oldu da buraya geldim" diye söylendi bandajlı genç. Henüz yaşadıkları taze ve acıydı fakat genç duygularını hiç bir zaman anlayamamıştı. ne hissetiğini bilmiyordu sadece yapması gerekenin arkadaşının vasiyetini yerine getirmek olduğunu düşündü. Ama şuan buradaydı işte, nasıl geldiğini bilmiyordu alışkanlık mıydı bu yoksa  bilemden mi gelmişti daha fazla olduğu yerde dikilmek istemedi ve içeri girdi...
           girmesiyle pişman olması bir oldu

"Bücürük-kunn sana kaç kere şarap yerine süt içmelisin demeliyim yoksa asla uzayamıyacaksınnn" cevap yoktu. Dazai kapının olduğu yerden yavaş ve sesiz adımlarla ilerledi o sırada barmen Dazai'yi fark etti, fark etmemesi imkansızdı. Chuuya ve Dazai mekanın devamlı müşterisiydi sonuçta.

"Hoşgeldiniz Dazai-kun her zamankinden mi?" dedi, gece kadar siyah uzun saçlara sahipti arkadan hafif toplamıştı saçlarını esmer barmen. Aslında oldukça yakışıklıydı çoğu kadın onu görmek için gelirdi buraya. Dazai'nin de işine gelirdi nefes alan her kadına çifte intihar teklifinde bulunuyordu, onun aksine Chuuya bu durumdan baya rahatsız olurdu ve bu Dazai'nin hoşuna giderdi.

"Hayır teşekkürler birazdan gideceğim"
yavaşça Chuuya'ya doğru yürümeye başladı ve paltosu ile üstünü örttü...

"Hayır teşekkürler birazdan gideceğim" yavaşça Chuuya'ya doğru yürümeye başladı ve paltosu ile üstünü örttü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

sonrasında ise elinde ki telefon ilgisini çekti ve Chuuya'yı uyandırmadan elinden hafifçe aldı

sonrasında ise elinde ki telefon ilgisini çekti ve Chuuya'yı uyandırmadan elinden hafifçe aldı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

diğer mesajları çok önemsememişti Chuuya her zaman onunla bu tarzda konuşurdu. Onun içini acıtan ve bu bilmediği duyguyu yaşatan cümle henüz yollamadığı mesajdı "lütfen geri gel."
ona nasıl veda etmesi gerektiğini bilmiyordu bildiği tek şey yanındakilere zarar verdiğiydi. Son sıralar Chuuya onu kurtarmak için sayısız kez yozlaşma kullanmıştı. Kendi canını umursamaz olmuştu. Dazai ona zarar verdiğini düşünüyordu daha fazla onunla olamazdı, bu yüzden karar vermişti. Chuuya kesinlikle ondan nefret etmeliydi. bir daha görmeyecekti onu, son kez turuncu saçlarını okşadı.

"+Micheal! (Barmenin ismi)
Chuuya'nın eve taksi ile gitmesini sağlar mısın?"
"-Tabii ki Dazai-kun"

mekandan ayrıldı ve amaçsızca yürümeye başladı ve aklına mükemmel bir fikir geldi. Chuuya'nın arbasına bomba yerleştirmek, kesinlikle mükemmeldi hem Chuuya da bunu hak ediyor diye düşündü, belki akıllanıp daha iyi bir araba alabilirdi. Bu kesinlikle onun için bir iyilikti diye düşündü bandajlı genç. Fakat bundan önce yapması gereken bir şey vardı iyi tarafa geçmek aklına ilk olarak Silahlı Dedektif Ajansı geldi çünkü Liman Mafyasının baş düşmanı onlardı sanırım, oraya geçmeye karar verdi. Böylece Mori daha çok kudurabilirdi sonuçta 2. kez bir üyesini Silahlı Dedektif Ajansına kaptırıyordu. Bunları düşünürken bir anda karşısına bir poşet abur cubur alan siyah saçlı genç çıkıverdi...

"Daha ne kadar beklemeliyim gel miyor musun yoksa"

Dazai anlamış görünüyordu ki bu tuhaf tipi takip etmeye karar verdi. İşlerin değişti kısım tam olarak burada başlıyordu yani  kısmen değiştiği diyelim çünkü Dazai her zaman rol yapardı. yaşama amacını kaybetmiş biri ne için yaşardı, onun için iyi veya kötü fark eder miydi? huzuru hissedebilir miydi huzur ne anlama geliyordu ki diye düşünürken aklına Chuuya gelmişti ama kendince onun huzurdan çok daha uzak bir şey olduğuna karar verdi. Onunlayken huzurlu olduğunu kabul etmek istememişti fakat bu hissi seviyordu ondan hiç bir zaman nefret etmedi...

Acemi ve üşengeç bir yazarım çok üzgünüm bölüm kısa 🍷🥲

sensiz 4 sene /soukoku/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin