Yazarın Ağzından:
Chuuya'nın bir haftalık izni sonunda bitmişti. Bütün bir haftayı içerek geçirmesinin üzerinden, tekrar kendini toparlayıp göreve gitmeye hazırdı. Sabah erkenden kalkmıştı genellikle kahvaltı yapmazdı. Kendine bir kahve hazırladı fakat aç karnı kahve içmek midesini bulandırmıştı. Daha fazla oyalanmadan şapkasını alıp dairesinden ayrıldı. Binasının otoparkından motorunu alarak Liman Mafyasına doğru sürmeye başladı.
Garip hissetirense ilk defa Dazai olmadan Liman Mafyasına gidiyordu, sürekli olarak onu düşünmek Chuuya'yı delirtiyordu. Bu adam nasıl hayatının yarısını ele geçirmişti ve o olmadan bu kadar eksik hissediyordu. Bunları düşünürken çoktan mafyaya varmıştı. İlk önce astlarını gördü onların karşısında dik durması gerektiğini biliyordu. Daha sonra Mori'nin odasına doğru yöneldi.
Kapıyı çaldı"-Gelebilirsin Chuuya-kun."
Chuuya patronunu selamladı ve onun konuşmasını bekledi.
"-Dazai mafyaya ihanet ederek Silahlı Dedektif Ajansına katıldı."
"+..." ne söyleyeceği hakkında hiç bir fikri yoktu normal mi karşılamalıydı çünkü onun aksine patronu oldukça sakin görünüyordu bu yüzden onu bölmedi.
"-Aslında her zaman Dazai'den önce senin burayı terk edip gideceğini düşünürdüm"
"+Kızgın durmuyorsunuz"
"-Elbette kızgınım ne cüretle benim shipimi bozar!!"
"+nE?"
"-Ehm şey"
*uzun bakışmalar*
"-Dazai-kun eninde sonunda mafyaya geri dönecek dönmese bile asla iyi bir insan olamayacak"
"+Neden olamasın ki?"
"-Çünkü o gözler o kadar boş ki, duygulardan yoksun bir insan için iyi veya kötü fark etmez. Dazai-kun her zaman duygularından kaçar"
"+Ne demek istiyorsunuz"
"-Dazai-kun senden de kaçtı."
Patronun ne dediğini anlamlandıramayan Chuuya sesizliğe boğuldu.
O sırada Dazai; elinde bir Yokohama haritası tutuyordu. Chuuya'nın gittiği ve gidebilceği her yere çarpı atarak kendi güvenli bölgesini çiziyordu. Ardından içeriye sarışın gözlüklü bir adam girdi.
"-Ben senin yeni ortağınım adım Kunikida Doppo memnun oldum"
"+Hadi ama neden her seferinde sıkıcı insanlarla ortak oluyorum belki güzel bir kadın olsayd-"
Demesiyle Kunikida Dazai'nin kafasına geçirdi
"-Nezaketen kendimi tanıttım, ismini söyle salak"
"+Dazai Osamu"
"-Tanışma faslı bittiğine göre bazı forumları doldurmalısın"
"+Hadi ama göremiyor musun şuan çoook ama çook meşgulümm"
"-Tanrım küçük ortaokul çocuklarından bile betersin."
"+Teşekkür ederimmmm"
"-Bu bir iltifat değildi"
"+Öyleydi."
Kunikida sinir krizi geçirmek üzereyken Dazai hala haritası ile uğraşıyordu. Güvenli bölgesinden asla çıkmazsa Chuuya ile karşılaşmayacaktı. Bu Dazai'nin duyguları ile baş etme şekliydi.
6 Ay Sonra:
Tachihara ve Chuuya mafyayı tehdit eden küçük bir örgütü yok etmek için görevlendirilmişti. Örgütten kimse kalmadığına emin olmak için cesetleri kontrol ediyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sensiz 4 sene /soukoku/
Adventure*Bu hikaye Dazai Liman Mafyasından ayrıldıktan sonraki zaman diliminde geçmektedir* ondan kurtulmak için çok fazla çabalamıştı istediğini elde ettiğinde ise boşluktan başka hiç bir şey hissedemedi.