Why people need to fall in love?

Chapter 34

SORRY SA BITIN bwahaha. Tinatamad na talaga ko kase di naman binabasa ng mga taong inaasahan kong mag babasa -,- pero ginanahan ako kase binabasa na nila \m/ thanks TF, TP, TV and T3 :* kakagising ko lang haha. - keyl.
~
CALE'S POV

Pag pasok ko, tumambad sakin si Tito na kausap ni Margret.

Handa na tenga ko, tska sanay naman akong binubungangaan ni Margret. Pero ang di ako sanay ay ang PAGALITAN AKO NI TITO.

Nag lakad ako papalapit kay tito.

"Hi To." bati ko.

Di ko pinansin si Margret.

"I heard about what you did in my resto." seryosong sabi ni Tito.

Nyeeee!! I'm dead! I'm fvking holy dead.

Yari talaga sakin yung Nica na yun pag nagkataon.

"To, kase----"

"It's fine. I'm here to thank you personaly."

O.O

Really? Bwahahaha \m/

"Ba-bakit?"

"Kadalasan kase talaga syang nirereklamo ng mga costumers. Di ko rin alam kung paano sya maipapa-tanggal. Nung nabiktima yung boyfriend mo, sinugod mo daw. Thankyou, Kyla." he kissed me forehead. "But next time, dont you dare to do that again. Sge na, bye."

Pinanood ko si tito na makalabas ng bahay.

Dont you dare to do that again...

Dont you dare to do that again...

Do----

"Cale...." -,- Margret.

"Ayst. Makatulog na nga! Pagod ako! Masakit mata ko! Ulo ko! Kamay at paa ko! Bye!" paalam ko sa kanya.

Kelan ba ko ginanahang kausapin tong isang to? -,-

Pa-akyat na sana ako nung hawakan nya yung kamay ko.

O.O

KAMAY KO!

Hinila ko agad yun!

"Ano ba!? Wag mo nga kong hinahawakan sa kamay! Mandiri ka! Yuck, ew! Kadiri!" duh-,- kababaeng tao, nanghahawak ng kamay sa kapwa babae! YUCK!

(In real life, yoko talaga ng ganun!)

Huminga sya ng sobrang lalim. "Do you have a boyfriend?"

~.^ tanga.

"Kakarinig mo lang dba? Tss." taray ko sa kanya.

"Papuntahin mo sya dito. Gusto ko syang makilala---"

"Ako ayoko...." sibangot ko. Para saan? Kelan pa ba sya nagkaroon ng pake sakin? "Enough pretending infront of me that you are deserving to be my MOMMY. And first of all...."
humarap ako ng maayos sa kanya.

"You dont even care." taray ko atska ako umakyat.

Nag shower muna ko atska nahiga sa kama ko.

Dont you dare to do that again...

Dont you dare to do that agai----

"Wahhhh!!!" sigaw ko habang naka takip sa tenga!

OO NA! ITETEXT KO NA YUNG DADDY KO! KASE ALAM KO NAMANG NAMIMISS KO SYA!

Hi daddy!

Sent!

-,-

"Hello!! Sorry, kyla. I'm too busy. Maybe i call you later. Labyu nak!" reply ni daddy.

Di na ko nag reply.

~KRRIING KRRIING~

Di ko na binasa yung caller basta ko na lang sinagot.

"Hi! Labyu too!" bungad ko agad sa kausap ko, si daddy to sure ako :)

"C-cale????"

O.O

Tinignan ko kung sino yung caller!

SI ALSAINT.

"Ay, i thought your my dad. Ge bye!" pakamatay kana.i.

"Wait.." pigil nya. Hinde ako nag salita."Sorry..."

"Kbye~"

"CALE NAMAN EH. KAUSAPIN MO NAMAN AKO NG MATINO OH!" galit na sabi nya.

"Inaantok ako, aalis ako, maliligo ako, letse basta!" sigaw ko sa kabilang line.

And i decided to push the button CALL ENDED.

~
YANA'S POV

Bwiset na Jap to, OO! -,-

May nahuli akong katext---kalandian nya!

Ngayon, hinahanap ko sya dito sa school. Bwct.

Ang lakas pa nung katext nya! Pinuntahan sya sa may room tapos sabi ATE SI JAP? tinanong ko bakit. Sagot nya. MU KO PO.

MGA CACTUS.

"ARAY ANO BA!" may nakabangga sakin. Takbo kase ng takbo!

Inangat ko yung paningin ko sa kanya. Teka? Si Raelon.

Yuck, nadikitan nya yung skin ko! Makapag shower nga later -,-

Tinitigan nya lang ako sa mukha.

"Hey, stop looking at me like that. Baka akala mo gwapo ka? Muka kang manyak pag nakatitig tanga." taray ko dito.

"S-sorry." napa facepalm na lang sya.

"Na star struck kaba? Phew. Hinde sincere yang sorry mo, dude. Kahit kelan talaga" atska ko sya tinalikuran.

Sineryoso ko yan. Pero wala eh, bakit ba kase may kaylangan nag bebrake?

(Para sa bagong dadating, kaylangan may mag break para mahanap mo yung taong para talaga sayo. -kyla.)

Masakit talaga nung una. Pero habang tumatagal, pinipilit ko na lang yung sarili kong maging masaya. Then Jap courted me and i answered him. Dati pa talaga sya nanliligaw, pero i think desrve nya naman na maging girlfriend ako.

Pero, ang akala kong masaya na.....hinde pa pala.

Naka tayo ako sa harap ng babae at lalaking nag hahalikan dito.

Nakahawak pa si Jap sa dalawang kamay ng babae na naka taas.

Yung babae na to. Sya yung nag tanong sakin kanina.

Unti-unting nanginig ang tuhod ko at bigla na lang ako napa-upo kaya natigilan sila. Lumapit sakin si Jap. Pero naka tingin lang ako ng derecho sa kawalan, yung parang naiipon na lang yung luha ko sa sakit.

"Ma-mahal...." tawag ni Jap.

Naka tingin pa rin ako sa kawalan. "Wala na talagang lalaking gustong tumagal sakin...." at unti unting bumaba ang mga luhang naipon pa kanina.

Nakita ko sa peripheral vision ko na naiyak sya.

"B-break na tayo. Salamat sa lahat, kahit kelan di ko pinag sisisihan na naging tayo." pinilit kong tumayo atska ako nag tatatakbo. Bahala na kung saan ako mapunta!

Napa stop ako nung nakaharap ko si Raelon. Inabutan nya ko ng panyo.

"Can i comfort you?" parang nag-aalaa nyang sabi.

Bigla ko syang niyakap atska ako umiyak ng umiyak.

Sana may feeling kapa Raelon, kahit katiting lang....

~