Chapter 41

20 0 0

ni Calengg

ni Calengg

ALSAINT'S POV

Nasa Pilipinas na ko at agad akong tumakbo sa nasabing hospital. Nakwento na ni Andoy sa akin lahat! Itinext nya yun sakin. Itinuro nila sakin ang room number atska ako nag tatatakbo duon. Nag paalam na rin ako kay mommy at daddy na tatapusin ko muna dito yung 3rd year ko, pumayag naman sila since aayus pa lang naman dapat yung files sa school.

Pag bukas ko ng pinto, nandun lahat ng tp3 na nakatingin lang sakin.

Lumapit ako kay Cale.

Hinde ko maiwasang maiyak ng makita syang ang daming pasa at sugat.

"C-cale...." iyak ko. "Alam kong naririnig mo ko....Nandito na ko oh. Gising na, nakakalungkot kapag nanjan ka eh. Dba ayaw mong nakaka kitang lalaking umiiyak? Pero mahal..kung ayaw mo talaga, gumising kana. Bakit ba kaylangan mong mag sakripisyo ha!? Nakaka-asar ka. Kung oras na naten, oras na naten! Yan na nga ba ang kutob ko eh." napa hawak ako sa kamay nya at hinawakan ko ng mahigpit yun.

"Naalala mo ba nung grade 7 pa lang tayo? Alam mo bang ang kulit mo nun? Text ka ng text. Chat ka ng chat...tapos nagkagusto ka pa kay Jep. Nagkagusto naman ako kay Ghaile pero kalandian pa rin kita....hanggang sa magkaron na ko ng feelings sayo, nung nag panggap tayo. Sabi ko sa sarili ko....sayang tong babaeng to kase sya yung tipong pang seryosohan." nag sniff ako.

"Sya yung tipong mahirap iwanan. Pero alam mo yung napaka nagustuhan ko sayo?...yung kung pano ka mag pakumbaba sa mga taong gumago sa pagkatao mo. Yung kung pano ka mag panggap kahit nasasaktan kana. Pinipilit mo pa ring mag pakasaya. Nag tatago ka sa pagiging badgirl mo, alam ko yun." umiiyak kong dagdag.

"Nahirapan akong mag adjust kase ikaw lang yung girlfriend kong mas matapang pa sa mga matatapang na nakilaka ko. Pero ang mas nahirapan ako, alam mo kung ano?....yung makita ang isang BADGIRL NA TULAD MO NA MAY TANING ANG BUHAY NGAYON." napa hagulgol ako.

"Ang hirap kase....sinakripisyo mo yung pagmamahal mo sakin para lang masalba yung buhay ko...."

Nilapit ko sa mukha ko yung kamay nya.

"Hinde ko alam na may ganto palang babae....pero pwedeng mawala dahil sa isang lalaki. Kung mawawala ka man, hinde ko alam kung kaya ko pang mabuhay sa mundong ito. Pero sana magka amnesia ka. Okay na yung kahit hinde mo ko kilala, atleast alam kong buhay ka. Masaya na kong nakikita kang nakangiti. Nakangiti kahit hinde ako ang dahilan....kakayanin kong alagaan ka hanggang sa mag umpisa ulit tayo sa umpisa. Hanggang sa iharap na kita sa altar. Because your promise is YOUR ALL MINE. And no one can change that, i really love you bae. I miss your smile, i misa your kiss... i miss all of yours." pumikit ako at nung pag dilat ko...

Nakita ko yung nga luha nyang umaagos sa gilid ng mata nya.

Sabi ng tita ko, kahit tulog tong may coma. Gising pa rin ang utak nya. Di lang nila magawang makapag salita, gumalaw at dumilat dahil sa utak nya.

Kaya alam kong naririnig nya ko.

~
NICOLE'S POV

Naiiyak talaga kami dahil sa speech ni Alsaint kay Cale :'( para bang napaka mahiwaga ng storya nilang dalawa. Na pati talaga pagkalalaki ko, nag laho.

Oo, masakit talaga na makita mo yung badgirl na to na dating masayahin at minsan ay nag papakawala ng walang ekspresyong mukha ay nakahandusay ngayon dito sa hospital bed dahil may Comatose.

Nakakamiss yung katangahan nito! Nakaka miss yung masigla nyang katawan na kayang mambugbog ng kahit ilan. Nakaka miss yung killer eye nya... nakaka miss yung may mag chachat o may kakausap sakin dahil lagi syang namomorblema. Nakakamiss lahat. Parang ang laki talaga nyang kawalan sa tp3, nung pupunta pa nga lang syang cavite naiiyak na kami eh! Ano pa kaya tong, pwede syang mamatay dba!?

Nung umalis nga si Alsaint, niyakap ko talaga sya. Minsan mapapaiyak mo yan, pero maluluha na tapos mabibitin pa! Pero eto! Nung umalis si Alsaint, ang init ng katawan nya. Sobra syang umiyak....

Humanda talaga sakin yang Kevin na yan.

~
Nung binasa ko tong part nato, naiyak talaga ko T^T.

Sorry Yana Dy! Hinde ako mag papatalo sayo. Hahahaha! Joki lang :*

@calengg