Bazen yaşadıklarımız roman olur bazen başkalarının yaşadıkları bir roman olur okumasını bilene okumak isteyene. Evlenince evladı olmayan Gülümser doktorum çocuk yaparsan hayatını kaybedersin sözüne rağmen bir tane dünyaya getirmek için dinlememiş ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ON Yıl Sonra
Gül artık on yaşına gelmiş ilk okul üçüncü sınıfa geçmişti. Okula giderken ve gelirken annesinin mezarına uğrayarak, ona öpücükler yollayarak gidip geliyordu. Bazen saatlerce annesiyle konuşarak.
-Anneciğim sen rahat uyu, ben babama bakıyorum senin gibi bakamasam da onu hiç kızdırmıyorum. Sofrayı hazırlıyorum, önüne minicik ellerimle kuruyorum.
İleride kızını her gün izleyen babası Durmuş, gözyaşları içinde, gülümseyerek takip ediyordu. Kızına annesizliğin acısıyla yarasına merhem olamadığını hissettikçe Rabbine el açacak yarasını sarması için dualar ediyordu. Duadan başka neyimiz var insan olarak? Eşine karşı duyduğu hasret, kızına anneliği yapamamanın çaresizliği hasretine karşı sabırla karşı gelerek dayanmaya çalışıyordu. Artık eve geldiğinde ona hoş geldin diyeni yoktu gerçi kızı annesinin yokluğunu aratmıyordu ona, Rabbim bir şekilde yarasını tedavi ediyordu. Yüreğindeki aşk ateşi hala yanıyordu, sönmesin diye hasretle harlıyordu her an onu aşkla düşünerek canlı tutmaya çalışıyordu. Herkes ona neden yalnızlığı sevdiğini evlenmediğini söyleyince.
-Ben hala onunlayım onunla yaşıyorum kalbimde onunla yaşayan ve beni diri tutan aşkımız var nasıl yalnız olabilirim ki aşk benimle onunla iken ben...
Herkes deli diye bakıyordu, anlamıyorlardı zaten anlamalarını da beklemiyordu. Kızına yeniden birisine, cici anne demesini istemiyor, üvey evlat muamelesine maruz kalmasını hiç istemiyordu. Buna içten sevmek aşkla sessizce severken yaşamak deniliyordu çoğu insan bilmiyordu.
İçten aşkla yanarken hasretini çekerken sevmektir aşk
Ne yaratanı ne yâri ne aşkı unutmadan sevmektir aşk
Bazen sessiz kalarak sevmektir aşk
Tek hecede sevmek yanmak aşktır
Aşkla bir yol bulmuş kızıyla terk edip giden sevdiğinden bir emanetle yürüyordu zaten. Her baktığında kızına onu görmek ayrı bir sevinç ve mutluluk veriyordu. Gece olunca kızı uyuduktan sonra, hasret şehrinde gezerken karşısına hep Gülşen çıkıyordu, ona gülümserken yavrumuza iyi bak diye nasihatler verirken bir anda kayboluyordu. Hasreti hangi şehire düşerse oraya gidiyor her gittiğinde Gülşen'ini orada buluyordu. Bazen bir ayın altında bazen yıldızların altında karşılıklı bakışarak hasret şehrinde gezinirken bir anda uyanırken kızına sıkıca sarılıyordu.
