♤First love♤ˢ²

/01/

/Явуулсныхаа дараа харамсах. . .
Үнэндээ энэ зөвхөн би биш тэр ч бас байсан.
Бид жаахан байсан.
Дэндүү балчир байж дээ./

Амьдрал нь сүйдээд дуусчихсан залуу бүсгүй өдөр хоногоо л аргацаан, хоосон бичгийн араас хөөцөлдөн гүйнэ.
Одоо ч өөрийгөө хараадаг тэрээр өөрөөсөө болж түүнийг хайрлахыг хичээх жаал хүүгээс айна.

:"Эгчээ би танд бууж өгөхгүй ээ!"

Үнэндээ залуу бүсгүй ганц удаа хайраас шарх аваад л амиа хорлочих тийм нэгэн биш байсан.
Гэсэн ч түүний гэрэл түүний хайраас болж бөхсөөр л буй.

-"Чи миний оронд байсан бол намайг ойлгох байсан Жонвонаа,чи намайг мэдэхгүй байна."

Бүсгүй өсвөр насаа арайхийн давсан охидын нэг.
Тэрнээсээ ч болж сэтгнлзүйч гэх мэргэжилийг сонгосон ч үүгээрээ өөрийгөө бүр л мунхруулж буйгаа ойлгоогүй л явна.

"Нари,гуйя чамайг гэж мэдэж байна.Ганц удаа уучлал гуйх боломж олгооч."

Түүний утсанд зурвас ирэх мөчид утас нь унтарч, бүсгүй тамирдсан төрхтэйгөөр ажил руугаө алхана.

-"Сайн байна уу?Юу захиалах уу?"

Бүсгүй хар багаасаа харь нутагт ирж өөрийгөө болгосоор ирсний нэгэн илрэл энэ аж.

-"Уучлаарай юу захиалах юм бол?"

:"На..Нари?"

Чамаас болсон атал,чамаас айсан байтал,чамд голдоо ортол гомдож,чамайг хамгийн муугаар дурсаж явахыг хичээж байхад нүдэнд минь дахиж үзэгддэг мулгуу тэнэг.

Бүсгүй анх удаа түүнийг хараасан нь энэ.
Урд нь зогсох залууг жигшиж буй нь илхэн бөгөөд тэр залууг үзэн ядаж буйдаа баяртай байх аж.

-"Өөрийгөө үзэн ядуулахыг хүсээ юу?"

Би чамайг үзэн ядалгүй амьдарсан ч чи надаар үзэн ядуулахыг хүссэн бололтой.

Миний хамгийн том хэр нь хамгийн хайртай алдааны минь эзэн.