- 1. Bölüm -

236 61 55
                                    

Hayat bir yol, hepimizin ki farklı,kiminin uzun, kiminin kısa,kiminin ki de taşlarla doludur.

Benim yolum var mı?

Eğer varsa bu hangisi olurdu?

Kasiyer kadın,yüzündeki gülümseme ile para üstünü ve fişi uzattı. Onları alıp çantama koydum.Evime en yakın olan bu market çok büyük olmasa da müşterilerin tercih ettiği bir yer. Aldığım yiyecek ve içecekleri poşete yerleştirip marketten çıktım. Hava rüzgarlıydı ve saat çok geçti.Caddenin sonundaki evime doğru yürümeye başladım.

İleride gördüğüm siyah kedinin gözleri parlıyordu.Yanına yaklaştım sonra yere eğilip başını okşadım.Bu kediyi daha öncede görmüştüm,çok tatlı ve uysaldı. Doğrulup yürümeye devam ettim. Topuz yaptığım siyah saçlarımın küçük tutamları rüzgarda uçuşuyordu.Uzun zamandır tamir edilmeyen sokak lambaları bir yanıyor bir sönüyordu.

Adımlarımı hızlandırıp evime ulaştım.Siyah montumdan anahtarı çıkardım ve apartmanın kapısını açtım.İçeriye girip kapıyı kapattım.Kapının camında yüzümü gördüm,gözlerim gece gibi siyah ve içi ışıl ışıldı.Yüzümde hafif bir tebessümüm ve soğuktan dolayı kızarık bir burnum vardı. Kısa süren, kendimle bakışmama son verdim.

 Merdivenleri hızlıca çıktım. Dairemin kapısını da açtım. Hemen içeriye girdim.Dışarıda çok üşümüştüm buna rağmen evim sıcacıktı.Işıkları açtım. Beyaz renk olan spor ayakkabılarımı çıkarıp ev terliğimi giydim.Montumun cebindeki telefonu elime alıp daha sonrasında eşofmanın cebine attım. Montu da askıya taktım ve mutfağa gittim.

Sokak lambasının ışığı vardı  ve yeterince aydınlıktı,bu nedenle ışığı açma gereği duymadım.Poşeti masanın üzerine bıraktım.Sandalyeyi çekip oturdum.Öylece boş boş halıya baktım. Beş dakikanın sonunda ayağa kalktım ve poşette olanları yerleştirdim.

Buzdolabını açınca içindeki doğum günü pastamı gördüm.Onu bir an önce yemek istiyordum. Uzanıp pastayı elime aldım sonra oturma odasına gittim. Ortadaki büyük sehpanın üzerine koydum,daha sonra mum ve  çakmağı da çekmeceden aldım. Yere oturup beyaz renkli mumu pastanın üzerine yerleştirdim. Ardından duvardaki saate baktım.

''Evet Ela her şey hazır, sadece vaktin dolması gerekiyor.'' İnsan yalnız yaşamaya başladığında böyle kendi kendine konuşuyor, aynı benim gibi.Pastaya bakıp düşüncelere daldım. 

31 Aralık gecesi saat 11.55 yani birazdan yeni yıla gireceğiz. İnanılan şeylere göre Noel baba bugünde hediye dağıtır. Her evin bacasından veya kapısından hediyelerini bırakır.Peki benim hediyemi getirecek bir Noel babam var mı?

Hayır yok.Bence Noel baba hepimize hediye getiriyor fakat biz bunların farkında olamıyoruz.

İnsanlar böyledir bir şeyleri geç fark ederler..

Yeni yılımda,yeni yaşımda neler olacak merak ediyorum. Noel Baba bu yıl bana ne hediye verecek bunu yarın öğreneceğim.Her şey güzel olsun ve huzurlu olayım.Başka bir şey istemiyorum.

Saat 00.00 oldu ve doğum günü pastamın üzerindeki - az önce getirdiğim çakmakla yaktığım-mumu üfledim.

18. Yaş günüme yine yalnız girdim.

Kendi ellerimle yaptığım çikolatalı ve çok lezzetli görünen pastamı yemek için mutfaktan çatal,bıçak, ve bir bardak kola getirdim.Pastayı kestim ve tabağıma kocaman bir dilim koydum.Kanepeye geçip televizyondan bir program açtım.Seyrederken pastamı yiyordum.

Güzel bir programdı şarkı söyleyen ünlüler çok eğleniyorlardı.Koladan bir yudum aldım ve o sırada zil çaldı.Bari bugün,bu saatte rahat bırak be kızım. 

Ela olmak ne zor.

 Arkdaşımın geldiğini düşünüyordum tâki kapımı açana kadar, Zehra olduğunu düşündüğüm kişi bir grup polis'ti.Onlara kaşlarımı çatarak baktım.

"Ela Ertürk" dedi sorarcasına.

"Buyrun benim,Neden geldiniz!?"dedim. Hemde bu saatte buradalar, neden!?

En önde duran üniformalı kişi konuştu:
"Ela hanım şimdi bizimle karakola kadar geleceksiniz." Hızlıca cevap verdim.

"Ne karakolu?"

Sesim biraz sinirli ve endişeliydi, sevdiğim birine bir şey olduğunu düşündüm ama hiçte öyle görünmüyordu. Neler olduğunu öğrenmek için oraya gitmem ve kendi gözlerimle görmem gerekiyor.

Biliyordum,bana bişey söylemeyceklerdi.

Gerçekten bugün yeni yılımın ilk günü, yeni yaşımın ilk dakikaları kapıma gelen polisler tarafıdan mahvoldu.

Benden ne istiyorlardı? Ben ne yapmıştım?
Polisin kapıma gelmesini sağlayacak kadar neler olmuştu?.
Bunu merak ediyorum...


-

-----------------------------------------------------------

Bölüm Sonu.

Yeni bir kitap ve yeni bir kurgu.

Umarım beğenirsiniz.

Desteklerinizi bekliyorum.

Yorumlarınızı merak ediyorum

Votelemeyi unutmayın.

Sonraki bölümde görüşürüz.

'♡'

SorguHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin