2 ay sonra
Kapı kırılacak derece çalınıyordu. Hemen koşup kapıyı açtım.
Kakucho nefes nefese karşımda duruyordu. Hemen ona su doldurup getirdim. İçeriye geçip koltuğa oturdu. Nefesini düzene soktuktan sonra konuşmaya başladı.
Kakucho: Çabuk hazırlan, gidiyoruz!
Mei: Nereye??!
Kakucho: Hastaneye. Soru sorma, çabuk ol.
Hemen odama geçip üstüme bir t-shirt bir pantolon geçirip çantamıda alıp içeriye geçtim.
Kaku'yla birlikte hılızca evden çıktık. Hastaneye geldiğimizde hâlâ ne olduğunu anlamamıştım. Ta ki onu görene kadar.
İzana.
Tıpkı 1 yıl önceki gibi yine o odada yatıyordu. Gözlerimden yaşlar süzülürken Kakucho olayı anlattı.
Kakucho: Eski düşmanları onu dışarıda tek başına yakalayınca fena dövmüşler. Kafasına tekrar ağır darbe almış, demirle dövmüşler. İzana'da hiç bir şeyi hatırlamadığı için adamlarada bir şey yapamamış. Yere yığılıp kalınca yoldaki insanlar ambulansı aramış ve buraya getirmişler. Yaklaşık 4 saat süren ameliyattan sonra odaya getirmişler. Doktorlar henüz bir şey söylemiyor. Uyandığında her şeyi öğrenecekmişiz.
Mei: Tanrım lütfen şuan rüyada olayım. Onu bir kez daha böyle yatarken görmek içimi acıtıyor.
Hıçkırarak ağlamaya başlayıp dizlerimin üstüne çöktüm.
Kader asla yüzüme gülmek istemiyor. Ne kadar acınası bir durumdayım. Yine yere çökmüş, duvara yaslanıp ağlıyorum.
Do you get dejavu
Beni yokluğunla savaştırma İzana, kaybederim.
(Kesinlikle internetten bakmadim)Defalarca kez yaptığın gibi beni yine ağlatma.
Her şeye razıyım yeterki o güzel gözlerini dünyaya tekrar aç. Bana son kez bak.
...
Yaklaşık 6 saattir yerde oturuyordum. Hâlâ uyanmamıştı. Ağlamaktan gözlerim ve dudakların şişmişti.
Doktordan izin aldım ve odaya girdim. Yanına oturup ellerini avucumun içine aldım.
Buz gibiydi, yumuşacık elleri kurumuştu. Gözyaşlarım onun eline damlarken tek bir söz söyledim.
Mei: Seni seviyorum.
Ne olursa olsun onu hâlâ çok seviyordum. Gururum ne kadar incinsede, ondan ne kadar vazgeçmeye çalışsamda olmadı. Ama ona kırgınım.
Doktor onu rahat bırakmamı söylediği için odadan çıktım.
Kaku kendisine ve bana kahve getirmişti. Kahveyi içtim ve İzana'nın uyanmasını bekledim.
3 saat sonra
İzana uyanmıştı ve hepimiz şuan onun yanında dikiliyorduk. Konuşmaya çalışıyordu ama pekde başarılı olamadı.
Yaklaşık 4 dakika sonra İzana'nın ağzından tek bir cümle çıktı.
İzana: Mei sevgilim sen misin?
Bolumu yazma sebebim Kaze_Rin bu asik oldugum sahisdir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Back to black~ İzana Kurokawa
FanfictionWe only said goodbye with words I died a hundred times You go back to her And I go bac to I go back to us