Karlı bi gündü, ailemden sadece babam yaşıyordu.. Zaten o da kızıymışım gibi davranmıyordu. Yani kendi başıma bi hayat sürüyorum gibi bişey.
Kendi odamdaydım evimiz 2 odalı küçük bi evdi. Bi anda içerden cam kırılma sesi duydum. Pek umursamadım çünkü babam arada sırada pencereyi kırardı. Alkolikti ayağa kalkınca yerinde duramaz etraftan tutunmaya felan çalışırken eşyaları kırardı. Ama sonra bi çığlık koptu ve gürültü geldi. İçeri girdim. İçerde gördüğüm görüntü karşısında donup kalmıştım. İçeri bir iblis girmiş o herifi yiyordu. Aslında bu biraz hoşuma gitmişti çünkü artık o adam yoktu fakat sonra iblisin bana baktığını gördüm ve benide yiyeceğini düşündüm. İblis bana baktı ve konuşmaya başladı.
?: Rahatsız oluyorum kendi odana gir ve kapıyı kapat.
Keiko: Rahatsız mı oluyosun..
Anlamıştım yiycek olsa hemen üzerime atlardı. Beni yemiyceğine göre konuşmanın bir zararı yok ama çekiniyorum neyse.
Keiko: Ama bunu görmek benim hoşuma gidiyo. En azından son bir kaç dakikamı bunu izleyerek geçiriyim.
?: Hayır son bir kaç dakikan yok. Daha çok yaşıycaksın çünkü seni yemiycem.
Evet kesinleşmişti beni yemiycek. Aslında daha çok konuşmak istemiyordum, biraz gerilmiştim. Ama merakta ediyordum.
Keiko: Neden beni yemiyosun?
?: Sanane.
Diyip yemeyi bıraktı. Aslında bunu hiç düşünmemiştim.. Bir iblisle konuşmayı. Sonra bana bakıp
?: Korkmadın mı? Babanı yedim burda.
Keiko: O herifin artık bu Dünya' da olmadığı için daha da mutluyum.
İblis "Peki ." diyip gitmek için cama yöneldi. Ama ben daha çok konuşmak istedim nedenini bilmiyorum.
Keiko: Tekrar gelicek misin?
?: İblisin yüzü pencerenin yanından daha net gözüküyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
