Herkesin veya da çoğunuzun çok güvendiği yıllardır veya kısa sürede birbirine çok bağlanan bir arkadaşı,can dostu vardır.Benimde öyle dün size bahsettim.Adı Eslem.Bugün biraz hasta gibiyim o yüzden okula biraz geç gittim okula vardığımda tahmin ettiğim gibi 2. Teneffüs deydik hemen sınıfına çıktığım,birden ne göreyim herkes bana bakıyor yazık vah vah diyenlerimi dersiniz yoksa üzülerek bakanlarımı dersiniz bilmem ne oluyor diye bir arkadaşıma sorduğumda bana "Eslem bize babanın anneni aldattığını ve boşanacaklarını söyledi" dedi.Neyseki hocaların haberi yok. Bir çırpıda Eslem'in yanını gittim ve kavga etmeye başladık şuan elbette arkadaş değiliz sınıfta kimsenin yüzüne bakamıyorum bir kişi hariç...Çoğunuzun sınıfında en arkaya oturan,simsiyah giyinen,içine kapanmış ve kimseyle konuşmayan biri vardır.Bizimde
öyle adı Eylül.Sinirden ve rezil olduğum için kızlar tuvaletine geçmiş ağlıyordum.Annemin bir sözü vardır"Boşver dök içini rahatla" aynen bende öyle yaptım her sinir olduğumda veya da üzgün olduğum da ağlarım.Tam ağlarken omzum da bir el hissettim ve bana şöyle söyledi"Boşver değersiz insanlar için boşuna ağlama bende aynı olayları yaşadım ve şuan gerçekten çok daha mutluyum en azından evde habire kavga sesleri,ağlama sesleri gelmiyor" dedi.Bu sesi yoklamadan hatırlıyorum bu Eylül... Bence lafı uzatmaya gerek yok şuan en yakın arkadaşım o da benimle aynı şeyleri yaşamış.Fakat onun ailesi sonradan barışmış ama tüm okula yayılmış bende duymuştum böyle olayların olduğunu şimdide benimki yaşanıyor...
