3 gün sonra duruşma günü:
Gerçekten annem çıktığına inanamıyorum, üstünden saatler günler geçti ama olmuyor işte birde benim tarafımdan düşünün yaşadıklarım kolay mı?
-Elvinnn, hadi geç kalıcaz! "Dedi Eylül içimde sıkıntı ve Eylüle mahcup bir şekilde evden çıkıyordum. Peki siz evinizde kalması için bir arkadaşınız geldiğinde onunla ilgili eve biri girse ne düşünürdünüz? 30000 TL'lik zarar verilmiş. Eylüle bunu babam fazlası ile ödedi fakat hiçbir şey yerine oturmuyor işte...
-Eylül kızım aşık mısın sen? Ne bu dalgınlık?
Dedi hemen "Ay pardon dalmışım kusura bakma" diye geçiştirdim.Cevap geç gelmedi
"Bugün dalgın olan gereken en son gün" dedi. Sonra ekledi "kızım bugün duruşma var büyük gün iyi misin sen ben seni boyle tanımıyorum. Okulda sınavda bile çok stres yapıyorsun şuanda normal olsan stresten ölüyor olurdun ama beni ciddiye alma yani stres yapma sakın!" dedi "tamam" dedim aslında belli etmesem de bende sakin sayılamazdım. İkimiz de pek konuşmak istemiyorduk. Hemen taksi çağırdım 2 dakika içinde gelmişti. Taksiye bindiğimiz anda Eylül taksici ile akraba çıktı.Allahım çıldırıcağım susmuyorlar. Şuan istediğim tek şey o nalet duruşma salonunun içinde olmaktı.25 dakikanın sonunda varmıştık. Sitresten,korkudan ve endişeden ellerim titriyordu.Salonun önündeki koltuklarda oturmus beklerken birden adlarımız duyuldu çok korkuyorum...
