Tell Me Pretty Lies || Taekook

Ep 6: Bu gece uslu dur, Taehyung.

Jungkook dizüstü bilgisayarının ekranındaki dosyalara üstüne çöken bir huzursuzlukla baktı. Taehyung'un Daegu'yu terk etmesinin arkasında ihmalkâr bir anneden daha fazlası yattığı düşüncesini bir türlü kafasından atamamıştı ve şimdi biraz daha araştırma yapınca sezgilerinin doğru olabileceği ortaya çıkmıştı.

Chae-Yeong'nin en son madde bulundurma sabıkasına göre, H. Devon adından biri tarafından kefareti ödenerek hapisten çıkarılmıştı. Jungkook hemen bu ismi Deagu bölgesinde aradı. Haywood Devon'un -kabarık sabıka kaydına ek olarak- Deagu bölgesinde çok sayıda striptiz kulübü vardı. Kulüplerinde uyuşturucu alışverişi ve fuhuş yapıldığı şüphesi Deagu Emniyeti'nin birkaç haftada bir Devon'u ziyarete etmelerine neden oluyor gibi görünüyordu. Devon gibi adamlar karşılığında bir iyilik beklemeden kimseyi kefaretini ödeyerek hapisten çıkartmazlardı. O iyilikler yapılmadığında da bedeli borçluların aileleri öderlerdi.

Camın dışından iki tanıdık ses geldi. Dizüstü bilgisayarını kapatıp Taehyung'la kız kardeşinin eski, paslı pikap kamyonetlerinden inip kasasındaki market poşetlerini alışlarını izledi. Eun-Ji kamyonetin arkasından Taehyung'a şüphesiz küfürlü bir şeyler diyerek bağırdı. Taehyung kafasını geriye eğerek bir kahkaha attı. Onu görünce Jungkook'un karın kasları kasıldı.

Dün gece herkesin yarı çıplak halde seks aradığı o mekânın kapılarından geçip onunla bir kez olsun normal, ikisinin de kızmasıyla sonlanmayan bir sohbet etme niyetiyle bara oturmuştu. Sonra o gözlerini süzerken ve bedenini savurarak kendisi de dâhil yüz metre mesafedeki bütün erkeklerin kaya gibi sertleşmelerine neden olurken bir saat boyunca onu izlemek zorunda kalmıştı. Sahiplenme duygusu, bedenini inatçı ve ilkel bir şekilde lav gibi sarmıştı. Evlerine geri döndüklerinde Taehyung'u hazzın eşiğine kadar götürüp sonra geri çekilmeyi, böylece Sensation'daki erkeklerin kendisini izlerken nasıl hayal kırıklığı yaşadığını göstermeyi planlamıştı. Ama bunun yerine kontrolünü kaybedip her şeyi berbat etmenin eşiğine gelmişti ve bu gerçek midesine oturmuştu. Jungkook kontrolünü asla kaybetmemişti. İsteklerine teslim olmak her zaman onun verdiği bilinçli bir karar olmuştu; asla inkâr edilemez, hemen karşılanması gereken bir ihtiyaç değildi. Taehyung onda böylesine yoğun hisler uyandıran ilk kişiydi. Jungkook yine yalnız kaldıkları ilk fırsatta durumun öncekinden farklı olacağını garanti edemiyordu. Ona karşı tepkisi kontrol edebildiği bir şeye benzemiyordu. Ancak üzerinde düşündükçe Taehyung'a karşı izlemesi gereken yolun kendini kısıtlamak olmadığı tahmin ediyordu. Onunla konuşma tarzı Taehyung'un hoşuna gidiyordu ve bu Jungkook'u inanılmaz heyecanlandırıyordu. Taehyung onun kontrolünü kaybetmesine aynı oranda bir tutku patlaması ve kendi arzusuyla karşılık veriyordu.

O esnek bedenini bedenine sarmaşık gibi doladığını, o seksi kovboy çizmelerini poposuna bastırışını hatırlayınca sessiz apartmanında yüksek sesle inledi. Tadı sanki az önce şeker yemiş gibi erimiş karamele benziyordu. Çıkardığı ufak inleme sesleri de onu bütün gece uyutmamıştı tabii ki.

Huzursuzluğunun kaynağı ve kız kardeşi kendi dairelerine gitmek üzere onun kapısının önünden geçerken Jungkook iç geçirdi. Taehyung ona dün gece, Biraz uğraşman gerek, demişti. O yüzden onun bu dediğini aklında tutarak deneyecekti. Ama o da Taehyung'u uğraştıracaktı. Avantajı bir başkasına vermek, Jungkook'un hiçbir koşul altında yapmadığı bir şeydi. Anahtarlarını aldı ve evden çıktı.

Eun-Ji havuçlarla dolu poşeti buzdolabının çekmecesine ağır botuyla itti. Taehyung suratını ekşitti. "Başparmaklarını mı kaybettin, Eun-Ji? Tanrı aşkına!"

Kız kardeşi düşünür gibi yaptı. "Onları sebze-meyve reyonunda unutmuş olabilirim. Gidip almak için arabanı ödünç alabilir miyim?"

Taehyung kahkaha attı. "Orta parmakların olduğu sürece sana bir şey olmaz. Ayrıca sürdüğümüz külüstürden araba olarak bahsedebileceğini sanmıyorum. Çelik bir ölüm tuzağı olabilir. Kamyonet belki olabilir. Araba olamaz."