"ေဒါင္း......."
".........."
"ေမာင့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတုန္းလား"
"..........."
"ေဒါင္းရယ္ ေမာင္ေတာင္းပန္တယ္ဆိုကြာ"
".........."
ဟူး...
တကယ္ေခ်ာ့ရခက္ေလး။ သကၠရာဇ္ေမာင္ရယ္ မင္းကလဲဘာလို႔ ေဒါင္းရဲ႕ ပန္းအိုးကိုမွ သြားထိမိရတာလဲ။ အခုေတာ့ ေဒါင္းက အထိကိုမခံေတာ့ဘူး။ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ဒီရက္ပိုင္း ေဒါင္းက စိတ္ၾကည္တာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာ အလုပ္ေတြလဲၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ျပန္မယ္ႀကီးေျပာေနတာ။ သကၠရာဇ္ေမာင္မွာ ေဒါင္း နားပါေစဦးဆိုၿပီး မနည္းဆြဲထားရျဖစ္သည္။
မနက္က သကၠရာဇ္ေမာင္ ၿခံထဲမွာ အားကစားလုပ္ရင္း မကန္တာၾကာတဲ့ ေဘာလုံးကို အားအားယားယားသြားကန္မိတာ ေဒါင္းရဲ႕ ပန္းအိုးေလးကို ထိမိကာ အရွိန္ကလဲ ျပင္းေတာ့ ကြဲသြားရသည္။ ဒီ ကိစၥ ေၾကာင့္မ်ား ႏွစ္ရက္သုံးရက္ စိတ္ဆိုးေနရင္ ဒုကၡ။ အဲ့ပန္းအိုးကိုသာ မထိမိရင္ ဒီေန႕ညအတြက္ေသခ်ာေနၿပီကို သကၠရာဇ္ေမာင္ရယ္ မင္းမို႔လို႔ကြာ။
"ေရာ့ !"
"ဘာေလးလဲဟင္ ေဒါင္း ေမာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ"
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ ! မင္းလုပ္လိုက္လို႔ ကြဲသြားၿပီေလ အသစ္ျပန္စိုက္ရမွာေပါ့ အဲ့ပန္းအိုးအသစ္ကို မ ၿပီး ကိုယ့္ေနာက္လိုက္ခဲ့ အခုခ်က္ခ်င္းေနာ္ !"
"ဟုတ္သားပဲ ေမာင္အခု သယ္ခဲ့ၿပီေနာ္ ေဒါင္း သြားႏွင့္သြား ၿခံထဲကို ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္ ေမာင့္အမ်ိဳးသားေလး"
"အပိုေတြေျပာမေနနဲ႕ ! တကယ္ပဲ ကေလးလား ဒီအ႐ြယ္ႀကီးက်မွ ေဘာလုံးထကန္ရေအာင္ ပန္းေလးကျဖင့္ ပြင့္ခါနီးေနပါၿပီဆို ၾကပ္ၾကပ္သတိထားေနေနာ္ သကၠရာဇ္ေမာင္ !"
"ေဒါင္းကလဲဗ်ာ ေမာင့္ကိုဆို ဆူမယ္ဆိုတာႀကီးပဲ အိမ္ထဲမွာေနလဲ ေဒါင္းကမွေမာင့္ကိုမွမေခၚတာလို႔ ေမာင့္မွာရွိတာေလးနဲ႕ အေဖာ္လုပ္ေနရတာကို"
"တိတ္စမ္း သကၠရာဇ္ေမာင္ ကိုယ္အခုရက္ပိုင္း မင္းကိုၾကည့္ရေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ညလဲညမလို႔ မနက္လဲမနက္မလို႔ !"
