Attention - Sahyo

1.0

"Neden geldin Momo?"

Momo derin bir nefes aldı. Söyleyeceklerini hazırladı.

"Sana, bu işi ya tamamlayalım ya da bitirelim."

Sana, Momo'nun demek istediğini anlamıştı. Jihyo'dan bahsediyordu. Sana'nın bu konuda kafası oldukça karışıktı. Jihyo'dan vazgeçmek istemiyordu bu sabah olanlardan sonra. Bu sabah tekrar eskisi gibi hissetmeye başlamıştı. Jihyo onun için her şeyi yapıyordu. Ve Sana Jihyo'yu tekrar sevmeye başlamıştı. Momo'yu sevdiğini sanmıştı Sana ama o sadece Jihyo'nun boşluğunu kapatmak içindi. Bunları anlıyordu artık.

"Ben Jihyo'yu seviyorum Momo."

Momo ne diyeceğini bilememişti. Sanki o an bilincini kaybetmişti. Midesi bulanmaya, başı ağrımaya başlamıştı.

"Ama onun sana yaptıklarını ne çabuk unuttun Sana?"

Eğer Momo'nun sesini duysaydınız ağladığını anlayabilirdiniz. Sana da anlamıştı ve bu yüzden ona bakmak istemiyordu. Eğer ona bakarsa oda ağlardı ve bu Momo'ya farklı şeyler düşündürebilirdi. O da demişti. Bu işi bitirelim diye. Sana'ya sunduğu seçeneklerde bu vardı.

"O vazgeçti her şeyden, değişti Momo. Ve ben artık bunu görebiliyorum. Bunu görmeye başladığım anda onu sevdiğimi anladım tekrar. "

Momo Sana'yı onaylanıp ordan ayrılmıştı. Sana'yı görmek istediğini sanmıyordu.

Sana Momo'nun gitmesinden sonra eve döndü. Eve gittiğinde mutsuz bir şekilde yemek yapan bir Jihyo vardı. Sana'nın geldiğini fark etmemişti. Sana Jihyo'nun arkasına geçti ve ona sarıldı.

"Ne yemek yapıyorsun hayatım?"

Jihyo cevap vermemişti. Onun yerine kendi sorusunu sormak istemişti.

"Momo neden gelmiş?"

"Hiçbir şeyden, sadece bir daha görüşmeyeceğiz sanırım. Zaten ondan hoşlanmadığını biliyorum."

Jihyo gülümsedi. Sana önlük alıp giydi ve Jihyo'ya yardım etmeye başladı.