“kay sakit mong mahalin”
ni hindi ko na nga namamalayan
na ako’y tuluyan nang nabulag sa
iyong mga matatamis na salita
tama nga ba ito? na magka—
gusto sa isang tulad mo?
pagkadami-daming mungkahing
umiikot sa aking utak sapagkat
una pa lamang nito ay natatakot
ako sa kahahantungan nang lahat.
ngunit sa patuloy kong pag ngiti
sa’iyong mga nakakabihag mong
pangako ay siya ring pagnais kong
sana ikaw na‚ ang kasama sa habang
buhay.
huli na ang lahat at hindi na makatakas
ako’y iyong kinulong at di alam paano na
ako nito? hindi na ba ako makakatakas
sayo?
dahil alam kong pagsinta ko sayo ay
totoo‚ walang halong biro at kahit ano
ngunit kapalit pala nito'y pagdalamhati
na ang inaakala kong kasama sa tanang
buhay ay hindi pa pala
kasabay nang aking pagtangis sa gabi
ang pag-isip kung saan ako nagkulang?
na bakit kailangan may ganito pang
dadaan sa aking buhay?
ito lang ang masasabi ko sayo aking mahal
iyong laging pakatatandaan na ako’y walang
pinagsisihan sa pagmamahal na ibinigay at
tiniis kahit na kay sakit.
