Helalimsin|Texting|

0.8

{Bismillahirrahmanirrahim}
☆
Yürümek için adım attığımda ise yukarıdan sesler gelmeye başlamıştı.
Annemler evde olmuş olmazlardı sessiz bir şekilde merdivenlere doğru yöneldim ve merdivenden sesiz bir şekilde adım atarak yukarıya çıkmaya başladım yukarı kata geldiğimde ise ses benim veya annemlerin odasından değilde başka bir boş odadadan geliyordu duvarın önünde sehpanın üzerinde duran vazoyu alıp aralanmış olan kapıdan içeri baktığımda 1.80 boylarında siyah saçlı bir erkek tamda şuan odanın içerisinde yanında 1-2 valizle odanın ortasında arkası dönük bir şekilde duruyordu içeri adım attım ve yürümeye başladığımda tam arkasında durmuş elimdeki vazoyu kaldırmış kafasına gözlerim kapalı bir şekilde kafasına vurmuştum.
Aradan yedi sekiz saniye geçtikten sonra gözlerimi açtığımda karşımda kimse yoktu çünkü kafasına vurduğum adam yüzü yere dönük bir şekilde yerde yatıyordu kim olduğuna bakmak için eğildim ve yüzünü kendime doğru çevirdiğimde gördüğüm kişi ile dönüp kalmıştım

•••

"Kızım salakmısın sen? Kafamı yardın resmen kim olduğuna bakmadan niye hemen vuruyorsun?!"

"Hiç boşuna üste çıkmaya çalışma davetiye göndereyim istersen? Ben geliyorum diye"

"Sen hem kafamı kır hemde kız"

"Çok acıdı mı?"

"Yok canım sadece kafam şişti üstüne buz tuttuk nasıl acımasın ki?"

"Yanaktan öpersem geçer mi?"

"Evet olabilir"

Yanağından öptükten sonra tekrar konuşmaya başladım

"Geçti mi?"

"Evet biraz"

"Daha beş gün falan vardı niye erken geldin ki?"

"Askerlik erken bitti istemiyorsan gideyim? Bensiz rahat rahat yaşarsın"

"Abi bir dur ya hemende yanlış anlıyorsun bu arada İstanbul'a  taşınacağimızı annem mi söyledi sana?"

"Evet sahi ya annemler nerde?"

"Annem burda kendine sohbet anlatacak başka bir dergah buldu babamı da zaten biliyorsun amcamla birlikte şirketteler"

Annemler geç geldiğinde sen evde tek başına mı kalkıyorsun?"

"Abi büyüdüm ben on sekiz yaşındayım"

"Ne olmuş yani bende yermi bir yaşındayım ama hâlâ hatalar yapabiliyoruz değil mi?"

"Sen ne ara yermi bir oldun ya?"

"Hani zamanla büyüyoruz ya Asel'cim"

"Bu arada şunu söylim ki askerlik yaramış sana kas falan yapmışsin daha bir yakışıklı olmuşsun"

"Önceden çirkinmiydim?"

"Yani birazcık,azıcık,ufacık bir şey"

"Her neyse yeter bu kadar buz koyduğumuz,üstünü değişte yerleşmeme yardım et"

"Tamam hemen geliyorum" dedikten sonra üstümdeki okul kıyafetlerimden kurtulup rahat birşeyler giydim odamadaki hediye kutusu bıraktığım gibi duruyordu. Odadan çıkıp abimin odasına doğru yöneldim...

"Evet abiciğim akşam minderde yatacaksın idare et"

"Bugün senin odanın kapısını açtım ve masanın üzerinde hediye kutusu gördüm"

"Evet Nazlı'nın hediyesi henüz açmadım daha" ağzımdan bir bir dökülen kelimelere inanamıyorum resmen abime yalan söyledim ama 'ha şey mi o hediyemi? Tanımadığım bilinmeyen adlı kişi bana yazdı 4-5 gün sonra da bu hediyeyi gönderdi' diyecek halim olmadığına göre yalan atmıştım ah bilinmeyen ah beni koyduğun hallere bak sahi ben o hediyeyi neden hâlâ açmıyorum ki çeyizime falan koyacağım sanki.