𝖢𝗈𝗅𝖾𝗋𝖾 | 𝗍𝗄

Ara Sokak

Selamlar.. Hayatım boyunca geçip geçirebileceğim en kötü dönemi geçirdim ve şimdi bir nebzede olsa iyi hissetmişken uzun zamandır aklımda olan bir kitaba başlamak istiyorum. Umarım sizde beğenirsiniz. Yazım hatam vs olursa şimdiden affınıza sığınıyorum. İyi okumalar.

..

JungKook

Peşimden gelen adamlar o kadar çoklardı ki ne tarafa kaçsam da işe yaramayacağını hissediyordum. Sadece süt almak için çıktığım eve belki de bir daha dönemeyebilirdim.

Tanrım bir kez olsun bana acı ve şu lanet sapıkları benden uzaklaştır.

Tanrıya yalvararak koşuyordum. Umarım bu defa gerçekten bana acırdı. Yoksa cidden ölecektim!

"Hadi ama güzel çocuk dur artık! Sadece biraz eğleneceğiz!"

"Bırakın peşimi, yalvarırım"

Hem koşup hem de konuşmak beni tıkamıştı. Zaten normalde de nefes darlığı çeken birisiydim ve her an bayılabilirdim. Tanrım..neden hiç kimsemin olmadığı bu yere taşındım ki.. Buraya taşınan aklımı.. Her neyse siktir bu sefer cidden yolun sonuna gelmiştim.

"Çıkmaz sokak..hah! Şimdi kaçacak yerin kalmadı seni küçük fare!"

"Uzak durun benden! Yaklaşmayın!"

"Hadi ama güzel oğlan bu kadar peşinden koştuk. Bizi memnun etmelisin"

"Hayır! Lütfen gidin, yaklaşmayın!"

"Senin için harcayacak vaktimiz yok! İşimizi görüp gideceğiz!"

"Patron burada böyle çıtırlar olduğu için herhalde bizi daha önce buraya yollamadı"

"En güzelleri hep kendine ayırıyor, alçak pezeveng!"

Gülme sesleri..kahkahalar..yavaş yavaş üstüme doğru gelen cüsseli adamlar..dar sokak..

"Hadi yapalım şu işi!"

İyice sindiğim duvardan şiddetle çekildim. Direnmek istiyordum. Kendimi savunmak ve buradan kaçmak istiyordum ama kahretsin ki hiç bir şey yapamıyordum.

Yalvarırım tanrım..yalvarırım acı artık bana...

"İlk önce ben yapacağım sonra siz"

*Neden önce sen yapıyorsun lan"

"Benim sayemde yakaladık o yüzden"

"İyi hızlı ol"

Giydiğim kazağın üstüme yapışmasını, giydiğim şortun hiç çıkmamasını diledim. Diledim ve keşke bir dileğim kabul olsaydı..

"Hayır..hayır yalvarırım yapmayın..lütfen bırakın..Yaklaşma!"

Çırpınıyordum. Tanrım görmüyor musun beni? Mahvoluyorum. Nolur bir kere de bana yardım etsen?

Yazar

JungKook gözlerini kapadı, sıkıca. Bir anlıkta olsa onu sıkıştıran 5 iğrenç herifi unutmuştu. Hala bir yardım ümidi vardı içinde. Tanrıya sarılmıştı. Ama tanrı ona sarılmamıştı.