Travma

254 17 29
                                    

İyi okumalar

Yoongi

Hani olur ya insan ne diyeceğini bilemez, donar kalır. İşte şuan da tam olarak onu yaşıyordum. Jungkook ile konuşalı yarım saat oluyordu ve biz onun yanına gidiyorduk. Ama karşılaşacağımız görüntüye hiç birimiz hazır değildik. Anlamak istemiyordum. Jungkook'un o sesi kulaklarım da çınlıyordu. Ama bir ümit yanlış anlamışımdır diye avutmak istiyordum kendimi.

"Lütfen namjoon daha hızlı ol..lütfen"

"Konuma geldik sayılır. Birazdan ineriz araba ara sokağa girmez"

"İnelim o zaman.."

"Bekleyin arabayı park edeyim"

Bekleyemiyordum.. Kardeşimin güvende olmadığını bildiğim sürece de bekleyemezdim. Tanrı şahit ki ona bir şey olsa ben yaşayamazdım..

"Hadi inin"

Olabilecek en hızlı şekilde arabadan inip konuma baktım. 4 dakikalık bir yürüme mesafesiydi. Jimin telefonu almış yola bakıyordu.

"Düz gidip sola döneceğiz. Konum doğruysa eğer Jungkook orada demektir"

"Gidelim..hadi gidelim"

Hızlıca jiminin tarif ettiği yoldan gitmeye başladım. Stres ve korkudan bacaklarım titriyordu.

Neyle karşılaşırsam karşılaşayım güçlü durmalıydım. Güçlü olmalı ve kardeşime güven vermeliydim. Kendime olan vaazım bittiği gibi derin bir nefes alıp çıkmaz sokağa girdim. Issız sokakta kediler dışında hiç bir ses yoktu. Etraf çöp doluydu, pisti.

"Jungkook!"

"Jungkook abicim neredesin!"

"Jungkook?"

Herkes bir yandan sesleniyorduk. Görüş alanıma sokağın sonunda ki çöp konteyneri girdi. Arkasında bir yerlerde olabilirdi. Düşüncelerimi yararak hızla konteynerin yanına gittim. Yerde gördüğüm şey ise beni yerime çivi gibi saplamıştı.

Titredim. Kalbim korkuyla atmaya başladı. Yavaşça eğilip yerdeki yırtılmış ve bez gibi gözüken kazağa baktım. Benim küçük kardeşime aldığım kazağın aynısıydı.. Onun kazağı mıydı bu?

Lütfen herşey bir şakadan ibaret olsun.

Elimde tuttuğum kazağı alıp konteynerın arkasına baktım. Oradaydı.. Benim güzeller güzeli kardeşim yerde bacaklarını kendine çekmiş bir şekilde duruyordu. Ve ağlıyordu..

"Kook? A-abicim?" bütün korkumu içime bastırıp elimi kafasına doğru uzattım. "Abicim bana bak hadi. Bak ben geldim" yavaşça elimi başına koyup okşadım.

"DOKUNMA! DOKUNMAYIN BANA!"

"K-kook benim abin. H-hadi bak bana."

"Hayır! Yaklaşmayın! Güzel çocuk değilim ben! Ellemeyin!"

"Sikeyim..kook yalvarırım bak bana abicim. Bak ben seni kurtarmaya geldim. Hadi abicim sakin o-ol"

 𝖢𝗈𝗅𝖾𝗋𝖾 | 𝗍𝗄 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin