Who and What

Who and What 8

"Ok kalang ba dito?" Tanong niya habang nagwowory ang mukha na umuupo sa kilid ko.

"Yeah" sagot ko with matching smile

"Mommy mo pala si Tita Meghan?" Tanong na naman niya

"Yeah"awkward

"I'm Kimbee nga pala" introduce niya sa sarili niya

"I know" sagot ko na mahinhin. I know that was rude, I am always rude. Kung tatanungin niyo ko kung bakit magkasama kami nitong si Kimbee?

FLASHBACK:

RING......RING.....RING..(phone rings)
"Hello??"

"Ma'am, nasa ospital po Mommy niyo" si Manang pala...wait anong sabi niya nasa ospital si Mommy? DAMMIT! AGAIN MOM?

"Ano po yun Manang medyo hindi ko narinig eh?" Actually narinig ko pero hindi lang matanggap ng utak ko or natanggap ng utak ko pero gusto lang ulit-ulitin.Ano ba naman toh?

"MAAM,NA--SA OS--PI--TAL PO MOM--MY NI--YO" ay grabe si Manang by syllable talaga!

"Anong ospital po?" Medyo magalang kong sagot.Mahirap na.

"Sa ************ ospital po" sagot niya

"K po,bye"

Nagmadali ako ng nagmamadali , pati si Manong Driver halos natataranta na siya sa kamamadali, dumagdag pa ang traffic. Inis na inis na ako dahil na uso pa ang traffic kapag nagmamadali ka. Buhay na pinag-uusapan dito. Kahit naman maling ugali ang pinapakita ko sa nanay ko, mahal ko naman yun.Kaya inis na inis na ako ayoko pang maulila sa nanay hindi pa ako ready.

Nang nakarating ako dito sa ospital, maraming sasakyan na nakapark. Pagdating ko sa main entrance may sumalubong sa aking mga guards at yun pinagtataka ko dahil parang inaasahan nilang darating ako. Pero hindi na yun importante. Kailangan ko makita agad ang nanay ko at masiguro na ok lang siya.

Sumunod lang ako sa mga guards, at nagtungo kani sa isang OFFICE?
Wag mong sabihin na...

"Oh here you are daughter!" Bati ng nanay ko na smile na smile

"😳😳😳" shock kong sagot

May lumabas na isang medyo matanda na babae at sumunod naman na medyo matanda na lalaki din, at isang kaidad ko na babae. Si ano to ah, Si Kimbee to ah.

"Mr and Mrs. Villarino,Kimbee, this is Sophia my daughter" introduce ng Mommy ko na ngiting-ngiti

"Hai there Young Lady,nice to meet you" bati ni Mrs.Villarino(read as VILYARINO)

~smile~ balik na bati ko naman

"You study in the same school with my daughter?" Tanong naman ni Mr.Villarino

"Yeah" magalang na sagot ko. (Magalang na ba yun tanong ng utak ko?)

"So you know each other?"

Sasagot na sana ako,pero

"Yeah, I know her very much" sagot bigla ni Kimbee.

Huh? Kilala niya ako eh hindi nga kami friends or nag-uusap man lang ng konti sa school.Nagsasabi ba siya ng totoo, or pakita g tao lang?

Nandito kami ngayon sa isang restaurant nagdidinner. May pag-uusapan daw sila na negosyo,kaya tahimik lang ako at si Kimbee na nakikinig sa kanila dito sa kilid ng mesa habang sila enjoy na enjoy sa kanilang pinag-uusapan. Perp minsan din tinatanong din nila kami kung anong ideya namin about sa ganon, mga ganon o ganon blahh blahh.Pero beside than that tahimik lang ako at si Kimbee narin.

"Ahhm, Mom,Dad,at Tita pwede po ba excuse ko muna si Sophia?" Biglang tanong ni Kimbee

"Ah, sure take your time."sagot naman ni Mommy

Lumabas kami ni Kimbee sa restaurant at napunta kami dito likod ng restaurant. Bigla nalang akong napaWOW, kasi ang ganda ng fountain. Fountain siya na may lights na change ng change ang kulay. Ang babaw ko.

" ahmm, Sophia. Can I talk something to you?" Tanong niya

" yeah" tipid na sagot ko

" I know you know something about me" sabi niya na serious na serious

"Yeah, I know something" sagot ko nalang

"I am fine with it, and I am pretty sure Rain explain it to you. Am I right?"
Bakit alam niya,ganun ba talaga kadaldal yun, o sadyang pinaalam na nito sa kanya?

" Yeah!" Wala akong ibang masabi kundi YEAH.

"My parents know it already, and they're ok with it." Bakit nage-explain siya sa akin.Hindi naman niya kailangan. Kung worry siya na ipagsasabi ko ito sa iba hindi ko naman yun sasabihin.

Napansin niya yata na patang nagtatanung yung mukha ko

"Kung tatanungin mo ko kung bakit ako nage-explain sayo, kasi I consider you as a friend and as a friend you have the right to know things about your friend. At wala akong pakialam kung sasabihin mo sa iba ang sitwasyon ko ngayon kasi proud ako dun, at hindi ko iyun ikinahihiya." Mind reader ba siya

"I---"
Naputol yung dapat kung sasabihin dahil bigla na kaming tinawag ng driver nila kasi uuwi na daw, kahit hindi pa kami tapos na mag usap tumungo na kami patungo car park, pero ng malapit na kami may bigla siya sinabi

"I hope we can be friends again" pagkatapos niyang sabihin yun pumunta na siya sa kanilang sasakyan.

Bakit ang weird ng mga sinasabi nila? Bakit parang they kniw me so well at parang friends na kami dati? Wala naman akong maalala na naging friends ko sila or feeling na parang kilala ko sila dati.

RAIN BUENDIA
KIMBEE VILLARINO

----DOWNLOADING TO BRAIN---
99%
|
|
|
ERROR!

Joke 😀😀

COMPLETED!
----------------------------------------------------
Please support guys😀😀😀😀