beni sevemez

morluklar

-ben okula gidiyorum eftelya.

Eftelya benim kedimdi ve onu çok seviyordum tek sırdaşım gibiydi gerçekten, eftelyanin  beyaz burnu ve goz cevresi gri rengi  tüylerini sevdim ve  kucagima alıp öptüm mama kabına baktım ve maması az kalmıştı yenisini poşetten alıp kabı doldurdum suyunu da temizledim artık cikma zamanımdi.

Kapıyi actim ve wans ayakkabılarımı giymeye başladım, anahtarı telefonu kulaklığı kitapları aldığıma emin oldum ve kapiyi kapatip 2 kere kitledim asansörü çağırdım ve bindim.

Asansörden korkuyordum çünkü içeride kalacak gibi hissediyordum daracık ve havasız en korkunç şey bence,
Asansör aşağı inerken içim hopluyordu nedeni korkumdan olsa gerek,
çıkışa geldim ve apartmandan çıktım havayı içime çektim ve otobüs durağına yürümeye başladım.

Çantamdan kulaklığımı çıkardım ve telefonuma taktım yürürken müzik dinlemek muhteşem birseydi, duman seni kendime sakladim  açmıştım bu şarkı hoşuma gidiyordu.

Ben 1. Sınıf üniversite öğrencisiyim, dershaneye giden, sinavlardan yüz alan, arkadaşları olan , okulda popüler olan , hayatı güzel olan vesaire  birisi değilim sadece okula gidiyorum ve testlerden soru çözüyorum dershaneye gerek duymadım açıkçası derslerim iyiydi, ailem İzmirdeydi durumumuz orta halliceydi, üniversite için Ankara'daydim buraya gelebilmek için aileme çok yalvardım ve günde toplam 45 kere arıyorlar resmen .

Otobüs durağına yaklasmamla bi çocuğu görmem bir oldu o napiyordu öyle?

Gözlerinin altına kapatıcı mi sürüyordu cidden yüzünü tam göremiyorum ve ben miyopum, durağa gelmemle çocuğun arkasını dönmesi bir oldu , o cidden yüzüne kapatıcı mi sürdü ?

Benim yaşımda gibi duruyordu yada bir yaş büyük.

Bunu düşünürken kulakligimdaki şarkı değişti ve görmesinler Tuğkan çalmaya başladı etrafıma bakındım ve durakta kapatıcı süren çocukla ben vardım, bugün erken gelsem bile bir kişi daha vardı.

Hâla yüzünü görmemiştim , durağa zaman geçtikçe çoğu kişi geldi ve evet esot geldi herkez esota binmeye çalışıyordu ve ben sıranın en arkasındayım kapatıcı çocuk ta benim onumdeydi sıra ilerledi ve en sonunda önümdeki çocuk akpili okuma aletine bastı ve kırmızı ışık yandı içinde para yoktu ve otobüsten inmesi gerekiyordu bakındı ve bir kere daha denedi yine kırmızı ışık yandı soför çocuğa bakınca, ben elimi uzatıp akpilimi onun yerine bastım ve kendi yerime de , bastigimi görünce arkasını döndü ve  işte yüzünü görmüştüm.

Kahve rengi gözleri elaydi , çözemedim, gözlerinin altındaki morluklar azda olsa belli oluyordu ve o kapatmaya çalışmıştı elmacık kemikleri belliydi saçları siyahti  uzundu dudakları kurumuş toz pembesiydi , kapaticisi varsa dudak yağı niye almamıştı?

-teşekkür ederim . Dedi

-He?  Ah rica ederim önemli değil.

He mi dedim ben cidden Of önünü döndü ve arka koltuklardan birine yürüdü bende arkasından yürüdüm ön koltuklar doluydu ve ön koltukları arka koltuklar kadar sevmiyordum , arkası donukken onu süzmüştüm.

Üstünde siyah deri ceketi tek kolunda siyah okul çantası altında siyah dar kot ve beyaz ayakkabı.. herseyi simsiyahti gercekten

En arka koltuğa oturdu ve bende hemen yanına oturdum kulakligimdaki şarkı çalıyordu ve ben ona bakıyordum yandan görüntüsü daha mı güzeldi sanki .

Ne diyorum ben kendine gel kayra

Burnu hafif kemikliydi ama çokta değil ucu kalkikti saçları cidden upuzundu, kaslarini çattı ve dudağını ıslattı sırtındaki çantasını önüne alıp icinden bir kitap çıkardı, şeker portakalı okuyordu ,bende çantamdan kitabımı çıkardım sıcak Ayaz Serkan Özel bu kitabı seviyordm, , acılar çeken adam hemde aşk acısı çekiyordu..