Το Τελευταίο Καλοκαίρι (#1)

29.Σωκρατης

Ανοίγω τα μάτια μου και ήταν μέρα.
Ποτέ πήγε μέρα;Και γιατί πονάω παντου;

Σωστά.Είμαι στο πάτωμα.Στην αποθηκη του μαγαζιού.Γυμνός.

Όταν συνηδητοποιω τι έγινε χαμογελάω.
Δεν άντεξε τελικά μακριά μου.Δεν άντεξε η κακομοίρα.Που να αντέξει.

Ήταν καλό.Πολύ καλό.Πιο καλό από τις φορες που το φαντάστηκα σίγουρα.

Σηκώνομαι και ντύνομαι.Πριν έρθει ο μπαμπάς και μου την πει οτι δεν κάνουμε τέτοια στο μαγαζί και οτι είναι ιερό μέρος και όλα τα σχετικά.

Στην άκρη βλέπω ένα σακουλάκι.Πάω κοντά και το σηκώνω ψηλά.Τι είναι αυτό;Και γιατί έχει κάτι σαν άσπρο μέσα;

Βγαίνω από την αποθηκη για να το πετάξω όταν βλέπω την ταμειακή ανοιχτή.
Η ταμειακή ανοιχτή!

Πάω μέσα και ήταν άδειο.Δεν είχε τίποτα.
Πράγμα παράξενο γιατί χθες το βράδυ ήταν γεματο.

Και μετά ολα μπήκαν στην θέση τους.
Το σακουλάκι και τα λεφτά.

Η Κασσανδρα.

                                        ***

Με κοιτάνε και οι δυο λες και βλέπουν εξωγήινο.

Το σκέφτηκα πολύ όλο αυτό.Και αφού δεν βρίσκω πουθενά την Κασσανδρα είπα στα παιδιά να έρθουν από εδώ και να τους πω την αλήθεια.
Τον λόγο που φέρεται έτσι η Κασσανδρα.

«Αποκλείεται»λεει η Ολίβια.
«Δεν είναι αστείο Σω»λεει ο Λευτέρης.
Άλλη όρεξη δεν έχω νομίζει.
«Αλήθεια λέω.Εκλαιψε τα λεφτά από το μαγαζί το βράδυ και δεν είναι καν το χειρότερο σας λέω.Είμαι σίγουρος ότι κάτι πέρνει»λέω και αφηνω πάνω στο τραπέζι το σακουλάκι.

Δεν μίλησε κανείς για λίγο.

                                     ***

Είμαστε όλοι σε σοκ.Ακόμα και ώρες αργότερα.Αρα αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτό.

Περιμένουμε έξω από το σπίτι της και όταν την βλέπουμε βγαίνουμε και οι τρεις από το αμάξι και της κλείνουμε το δρόμο.Τρόμαξε.

«Τι θέλετε έδω εσείς;»ρωτάει.

Δεν απανταω καν εγώ.Αρχίσω να ψάχνω τις τσέπες της και όταν βλέπω άλλο ένα σακουλάκι αλλά γεματο αυτή την φορά σιγουρευτήκαμε.

«Σπίτι μου.Τώρα»λέω.
«Παρατήστε με!»φωναζει και πήγε να τρέξει μέσα αλλά ο Λευτέρης την τράβηξε από το χέρι αλλά αυτή αντιστάθηκε και έκανε πίσω με τον αγκώνα της και έπεσε ακριβώς πάνω στο μάτι της Ολιβιας.