Chan; Ders biter bitmez sevgilimin yanına gelmiştim. Ama Sam neden onun yanındaydı. Onun yaptıkları aklıma gelince sinirlenmeden edemiyordum.
Hızla yanlarına gittim ve sinirle Sam 'e bakmaya başladım.
"Ne oluyor burda? Bunun burda ne işi var Seung?"
"Hiç. O da gidiyordu zaten. Değil mi Sam?"
"Ya hayır. Gitmiyordum. Sadece seungmin 'e benimle biraz vakit geçirebilir misin diye soruyordum."
"Hm. Demek öyle. Peki o kabul etti mi bunu?"
"Hayır kabul etmedi ama edicek biliyorum. Eğer sen gelmeseydin onu ikna etmiştim zaten."
"Sam. Daha fazla zorlama istersen. İstemiyorum. Git hadi."
"Ya lütfen Min. Sadece bir kaç saatliğine. Hem sinemaya gideriz belki. Ya da sen nereyi istersen oraya gideriz."
"Sana hayır dediğini duymadın mı? Neden uzatıyorsun ki?"
"Bundan şahane Chan. Onun neyi oluyorsun ki? Neden karışıyorsun? Hem sen karışmazsan belki gelecek?"
"Sam! Sınırını aşma da git hadi."
"Seung sende beni seviyorsun biliyorum ben. Lütfen. Gerçekten senin istediğin yerlere gideriz."
"Ne diyorsun sen lan!"
Dayanamayıp ona vurmuştum. Bunu beklemediği için yere düşerken hala sinirliydim. Şuan tek yapmak istediğim onu bayılana kadar dövmekti. Ama yapamıyordum işte. Seungmin 'in benden korkmasını istemiyordum.
Seungmin beni kolumdan tutup çekiştirdiğinde onu durdurmadım. Sonunda boş bir sınıfa girdiğimizde büyük azar yiyeceğimi anlamıştım. Ve... bunu kesinlikle hak ediyordum
"Sen ne yapıyorsun Chris? Neden durduk yere ona vurdun?"
Yapma işte. Sinirliyken Chris deme bana. Ayrıca durduk yere mi?
"Durduk yere mi? Seung o çocuk seninde onu sevdiğini söyledi. Ne yapsaydım? Sizi tebrik edip gitmem mi gerekiyordu? Hah! Belki de bunu yapsaydım daha iyi olurdu. Baksana seninde hoşuna gitmiş gibiydi."
"Chris. Sen...."
Yanağıma inen sert tokat ve kapanan kapı ile bunu kesinlikle hak ediyordum. Ona çok kötü konuşmuştum. Yanağım sızlamaya başlarken hala olduğum yerdeydim. Sınıftan çıktığımda yanıma gelen Jisung 'u görmemle birlikte kendime gelmeye çalıştım.
"Hyung. Hyung. Hyung. Sonunda buldum seni. Şey... Bu gün çıkışta yine küçük bir konser mi versek okulda? Lütfen lütfen lütfen lütfen lütfen lütfen."
"Tamam Sung. Yaparız."
Sevinçle yanımdan ayrılırken gülümsedim. Jisung bizim grubun neşe kaynağıydı. Onu nadiren ağlarken görürdünüz.
Dans kulübüne geldiğimde hyunjin ve felix ayrı yerde minho ve jisung 'da başka yerde flörtleşiyorlardı. Aslında minsung ikilisi zaten sevgiliydi o yüzden şaşırmamıştım. Ama hyunlix ikilisine baya şaşırmıştım.
"Hey gözümün önünde sevişmeyin lütfen." ( Bu sahneyi asla hayal etmedim.)
"Ya hyung! Biz öyle birşey yapmadık."
"Tabi yapmadınız. Ben şizofren olduğum için uydurdum. Neyse boşverin şimdi bunu. Çıkışta sahne alacağız bize bir dance break hazırlayabilir misiniz? Ya da hepimizin olduğu bir dans?"
"Tabii ki Chan hyung. Sen onu oldu bil."
Felix heyecanla cevap verdiğinde gülümseyip saçını karıştırdım. Felix aralarında en sevimli olanıydı. Hyunjin ise onun aksine en sert ve en psikopat olandı. Bu ikisi nasıl sevgili oldu anlayamadım.
Jisung 'la yanlarından ayrılıp Changbin 'in yanına gittik. Çıkışı neler yapmamız gerektiğini konuştuk.
"Hyung vokal şarkı için diğer sınıflardan birinde woojin diye bir çocuk var. Onunla bir işbirliği yapsak diye düşünüyordum. Onun gerçekten çok güzel bir sesi var hyung."
"Tamam. Onu da çağırın o zaman."
Changbin bir kaç dakikalık arayla gidip söylediği çocukla geldiğinde onlara döndüm. Çocuk gerçekten tatlı birisine benziyordu.
"Merhaba woojin. Changbin bize gerçekten güzel bir sesin olduğunu ve seninle bir sahne almamızı istedi. Peki sesini duyabilir miyim?"
"Şey tabii ki."
Şarkıya başladığında sesinden dolayı mest olmuştum. Gerçekten güzeldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Woojin bu arkadaşlar.)
(Şarkı da bu.)
"Sesin gerçekten dedikleri kadar güzelmiş. Aslında sahne almayı gerçekten isterim."
"Teşekkür ederim hyung. Bende isterim."
"Tamam. O zaman okul çıkışı hep beraber sahnemiz var."
Sahne konusunu kesinleştirip sınıflara geçtik. Yerime oturduğumda seungmin 'i görememiştim. Açıkçası biraz endişeliydim. Çünkü gerçekten yanlış şeyler söylemiştim.
Dakikalar sonra sınıfa giren sevgilimi görünce rahatlamıştım. Gerçi hala sevgili miydik bilmiyordum ama. Onun arkasından hoca girince kafamı sıraya gömdüm. Ders dinleyecek halde değildim.
Dürtülmem ile birlikte uyanmıştım. Kafamı kaldırıp beni dürten jisung 'a baktım.
"Sonunda hyung sana ne kadar seslendim haberin var mı?"
"Üzgünüm jis. Uyuya kalmışım."
"Hadi gidelim. Sahnemiz var hyung!!"
Sıradan kalkıp sınıftan çıktık. Öğrenciler şarkı söyleyeceğimiz yerde toplanırken en arkalarda gördüğüm seungmin ile gülümsemiştim. Ona uzak kalmak beni delirtiyordu.
