groeps(te)huis

hoofdstuk 53 - woensdag 25 mei

Woensdag 25 mei 2022. De dag die rood omcirkelt stond in de agenda van drie jongens. Maar ook in de agenda van Frank gaf aan dat het vandaag een belangrijke dag was. Het laatste examen. De aller aller laatste keer, hopelijk, dat Raoul samen met Matthyas en Robbie een voet hoefde te zetten in de zwetende gymzaal. 

Ze liggen alle drie nog in bed. Rob had om 13u examen bedrijfseconomie terwijl Raoul en Matthy zich op mochten maken voor het examen Frans. De drie jongens zouden weer op elkaar wachten. Ze hadden van Frank al een locatie doorgekregen waar ze die dag moesten zijn. De rest zou er dan ook al zijn. Inclusief Hannah, Xander en de broertjes van Matthyas. 

Raoul had geen behoefte om nog wat door te nemen. Hij hoefde toch alleen maar leesteksten te maken en met zijn gemiddeldes had hij er ook geen schrik voor. Matthyas wel. Hij moest en zou hoger halen dan een zeven. Alleen dan zou hij cum laude slagen op het VWO. Niemand had van hem gevraagd of ook maar enigszins verwacht van hem dat hij cum laude zou slagen. Het was de druk die hij zichzelf op had gelegd om het beste van het beste uit zichzelf te halen. 

Zo geschiedde het ook dat hij nog een beetje aan het doorlezen was. Eén oefenexamen kon toch geen kwaad en op die manier kon hij uiteindelijk echt zeggen dat hij er alles aan had gedaan om cum laude te slagen. 

Robbie maakte zich geen zorgen. Had hij de hele examenperiode nog niet gedaan dus waarom vandaag wel? Nee Robbie wist dat hij het kon. Vertrouwde op zijn eigen krachten en had daarbij genoeg compensatie met de vakken waarvoor hij geen eindexamen af hoefde te leggen. 

Frank was ook thuis. Samen met Noud die zat te kleuren aan de keukentafel. "Papa kijk," zegt hij wanneer hij drie tekeningen omhoog houdt, "voor broers want spannend voor Noud." Noud kon alles toe eigenen. Zo ook de examenstress van Raoul, Matthyas en Robbie. Frank moet een beetje lachen wanneer hij drie broodjes op de borden legt. 

"Wat mooi," zegt hij terwijl hij door de haren van Noud gaat, voorzichtig voor de hechtingen die er nog van vier dagen geleden zaten. Noud knikt trots terwijl hij naar zijn drie, toch wel, kunstwerken kijkt. Frank kijkt naar de broodjes en dan terug naar Noud. 

"Wil je wat voor papa doen?" vraagt hij terwijl hij het bord van Raoul pakt. Noud knikt en kijkt zijn vader aandachtig aan. Wat voor supertaak mocht het vandaag zijn? "Wil je deze broodjes naar Roel brengen en je mooie tekening? Wel opschieten want dan kan je het ook nog aan Matt en Robbie geven." 

Noud zijn ogen glinsteren. Jep dit was een supertaakje voor super Noud.  "Oke ik ga naar Roelie met teken." Hij zwaait zijn tekening voor Frank zijn neus wanneer hij het bord met broodjes aanpakt.

Langzaam maakt hij zijn weg richting de trappen. Na het eindexamen van Raoul, wanneer hij weg ging met Hannah, zouden de jongens de kamers weer terug wisselen. Raoul naar de begane grond en Milo naar boven. De oude orde werd weer hersteld.

Wanneer Noud aankomt zet hij het bordje met eten neer op de grond. Hij rihkt met zijn vingers naar de deurklink. Als hij op zijn tenen staat komt hij er net bij. Raoul kijkt op van zijn mobiel wanneer de deur langzaam wordt geopend. Frank klopte meestal en Noud kon er, naar zijn mening, nog niet bij.

Toch is het de laatst genoemde die ineens naar binnen rent. "Roel! ROEL!" roept hij enthousiast wanneer hij op het bed van Raoul kruipt, "kijk ik heb tekening en bijt voor jou."

Ontbijt was nog een moeilijk woord voor de jongen maar Raoul snapte wat hij bedoelde. Hij had speciaal voor zijn grote bonus broer ontbijt gemaakt. Trost schuift hij zijn tekening op de borstkast van Raoul wanneer hij weer van het bed veert.

Hij rent richting de deur waar het ontbijt nog stond te pronken op de plek waar Noud het achter had gelaten. Hij wandelt rustig terug. Tong uit zijn mond uit opperste concentratie. Raoul komt wat rechterop zitten en bekijkt de tekening aandachtig. Hij vond het prachtig, in hoeverre je een tekening van een driejarige peuter tot kunstwerk zou kunnen bestempelen.