I Knew You Were Trouble | Stand Alone#1

PROLOGUE

I KNEW YOU WERE TROUBLE

STAND ALONE#1
_

"Good morning, ma'am!"

"Good morning din." Bati ko pabalik sa aking sekretarya na si Diana. Ngumiti pa ako rito. Napansin ko na napa ka lawak ng pag kakangiti nya sa'kin. Kaya nangunot ang noo ko roon.

"What's with your smile, Diana?" Tanong ko dito.

Lalo itong ngumiti. "Wala po, ma'am. Pasok ka na po." Aniya ng hindi parin nawawala ang malawak na ngiti. Napa iling na lang ako don at pumasok na lamang sa loob ng opisina ko sumunod naman s'ya.

Nang maka pasok ako ay nangunot muli ang aking noo ng may makita akong naka upo sa swivel chair ko, naka talikod ito sa'min.

"Who are you?" I asked the man. Yeah, he's a man.

Impossible naman na si Dad 'to at binisita ako. Tuwing kase na may free time si Dad ay binibisita nya ang opisina ko, he said he just want to know if I'm doing well, kung may roon bang Problema dito sa kumpanya namin.

I know that he can't visit me right now because he's on Paris, inaasikaso rin ang kumpanya namin doon same as mom.

I looked at Diana but she just giggled and gestured me that she's going out. Nang maka labas s'ya at isara ang pinto ay napatingin akong muli sa lalaking naka upo sa aking swivel Chair.

"We just meet 5 years ago, didn't you missed me?" Anito.

Hula ko ay naka-ngisi na ang lalaking ito ngayon. "I don't know you Mr. I'm sorry." Ani ko. I heard him chuckled.

Napa mura naman ako hindi lang sa aking isipan ng bigla itong humarap at doon tumambad ang naka ngisi nyang mukha.

"What the heck?" Nasabi ko na lamang habang gulat na naka-tingin sakanya.

"It's just 5 years ago when we meet, you're just 21 that time and now you were 26.... And still single?" Ay piste ka! Talagang sinadya nya pa talagang sabihin 'yon, ah?

"Yeah, it's 5 years ago and you were 23 that time and now you were 28.... Still a jerk. A trouble." Ani ko dito at nginisian rin s'ya.

He looked at me straightly. Kung kanina ay naka-ngisi s'ya ngayon ay seryoso na Ang mukha nya.

"So, why are you here?" I asked him. Wala syang naging sagot at kinatitigan lang ako.

I sighed. "Why are you here?" Tanong kong muli.

I'm asking him kung bakit nandito s'ya at kung ano ang kailangan nya dahil hindi ko na rin naman na kailangan tanungin kung paano s'ya naka pasok sa office ko dahil paniguradong si Diana ang nag papasok sakanya.

He stood up at my chair at unti-unting lumapit sa'kin. He's eyes are still on mine. Hindi nya parin pinuputol ang tingin nya sa'kin.

"It's 5 years ago, when we made love. Don't you missed me?" Aniya.

What a jerk!

Piste!

Talagang pinaalala nya pa 'yon, ah?! Matagal na 'yon! It's 5 years ago when that mistake happened!

At saka wala bang preno ang bunganga nito? Made Love?! Seriously?!

"It's just a mistake. Remember, you're the one who brought me in that trouble." Ani ko dito at walang emosyon syang tinitigan.

"It's been 5 years...." Anito. Ulit- ulit, redundant?!

".... Who knows maybe I already have a child with you and you're just hiding it to me, right?" Aniya ng naka-ngiti.

Pucha.

Assuming.

Ako mag kakaanak sakanya? No Never! I hate him! He broke me once and brought me into trouble and I won't letting that happen again! Ever again!

"Kung mag kaka-anak man ako ay sisiguraduhin ko na hindi Ikaw ang ama." Ani ko dito. He just smiled at lumapit pa sa'kin na s'yang kina-atras ko.

"Really? As far as I remembered. I didn't use protection that night. I make sure that I'll be getting you pregnant." Aniya.

Dahil sa sobrang inis ko ay pinag taasan ko na s'ya ng boses. "GET OUT!" Sigaw ko dito. Hindi naman s'ya nag patinag at lumapit pa lalo.

"L-layo! Umalis ka na! I don't need you here." Ani ko dito.

"Are you hiding something to me?" Aniya at lumapit pa ulit sa'kin. Aatras pa sana ako ng nahipitin nya na ang bewang ko. Nag pupumiglas naman ako.

"ANO BA?! IF YOU'RE NOT GOING TO LEAVE, I'LL CALL THE SECURITIES!" Pananakot ko dito kahit alam kung hindi 'yon uubra. S'ya pa ba? E, mas mayabang pa 'yan sa mayabang e.

Natigilan ako ng ilapit nya ang mukha nya sa tenga ko. "I know you're hiding something from me, Stell." Aniya. He kissed my earlobe, Napa igtad naman ako ng dahil doon.

Napatulala naman ako.

He's right. I'm hiding something from him. Gusto ko ring sabihin 'yon sakanya but I know this isn't the right time. Iniisip ko pa lang ang magiging reaction nya ay natatakot na ako.

I'm scared that if I told him he's going to hurt me. Natatakot akong sabihin sakanya.

It's all about our child. Yeah, he's right bumunga ang gabing nangyari na 'yon. Ang gabing 'yon na muntikan ng sumira sa mga pangarap ko, ang gabing iyon na muntikan ng mawala sa'kin ang pamilya ko.

I never wish na mawala ang anak namin. But then, tadhana played with me. I cried and cried that night when my parents already find out what happened. They blame me for being irresponsible.

Na hindi raw nila ako pinalaki na sumasali sa gulo. Na pinabayaan ko raw ang pag aaral ko. I was in college that time when he brought me into trouble and we both made a mistake.

Because of stress, for not eating, for not taking care of myself. I lose our son. Matapos 'yon. I told my parents about it, I am all ready for their blames and scolds but they didn't.

Instead, they forgive me. Sinamahan nila ako ng mga panahon na nawala ang anak namin. I felt useless, dumb, and all shameful words. Isinisi ko 'yon lahat sa sarili ko.

Inisip ko na kung inalagaan ko sana ang sarili ko noon ay hindi sana nawala ang anak ko. Buhay sana s'ya ngayon. But, that time all I can feel is pain, pandidiri sa sarili.

Habang s'ya? Wala s'ya non. Hindi ko naman s'ya masisi. Noon kase na malaman iyon nina mommy ay pinutol na nila ang ugnayan ng pamilya namin sa pamilya nila. Yeah, our family are connected. It's because they are business partners.

Kaya natatakot ako, na baka magalit s'ya. Kase hindi s'ya nag karoon ng pag kakataon na malaman na may anak pala kami.

Pero sabi nga nila, lahat naman ng sikreto ay nabubunyag.

From the day that I meet him . . . Until now,

I Knew He Were Trouble.

_

S: September 13, 2022.
E:

A D I R I A N G G