If you fall, I'll catch you. {Dutch/Nederlands}

Hoofdstuk 1

Ik werd wakker. En probeerde recht op te gaan zitten, maar ik stopte er gelijk al mee toen ik een helse pijnscheut voelde bij mijn enkel. Eigenlijk deed alles gewoon pijn. Ik deed mij ogen open en probeerde nog een keer om rechtop te gaan zitten, het lukte, maar niet zonder de pijn overal te voelen. Nadat dat gelukt was keek ik verbaasd om me heen. Ik lag in een groot tweepersoons bed. in een grote kamer met drie deuren. Waar was ik? Hoe ben ik hier gekomen? Wat is er gebeurt? Die vragen spookten allemaal door mijn hoofd heen. Maar ik schrok uit mijn gedachten toen ik een van de deuren open hoorde gaan. Er kwam een jongen aanlopen en toen hij dichterbij was zag ik het pas. Wat? Droom ik? Het was Josh, DE Josh, de oh-zo-beroemde-en-bekende-acteur Josh. Ik kwam weer uit mijn gedachten toen ik zag dat hij naast me op het bed was komen zitten en dat hij tegen mij aan het praten was.

"Hey" Zei hij. Nouja, dat was het enige wat ik zo'n beetje uit zijn mond hoorde komen.

"Eh, Hallo, jij bent..." Dat was dan het enige wat er uit mijn eigen mond kwam.

"Josh" Zegt hij en steekt zijn hand naar me uit.

"...Tess" Zeg ik terug terwijl ik zijn hand schud.

Ik probeer wat beter rechtop te gaan zitten, maar voel gelijk weer de pijn in mijn enkel. Ik slaak een klein gilletje maar het gaat.

"Gaat het?" Zegt Josh oprecht bezorgd. Hij raakt mijn enkel zachtjes aan maar vanbinnen schreeuw ik het bijna uit van de pijn.

"Ja, het gaat" Zeg ik kalmpjes terug.

"Nee dus, hier, ik heb wat ijs voor je meegenomen" Zegt hij en hij legt de zak met ijs langzaam op mijn pijnlijke enkel.

Ik hap eerst naar adem omdat het verschrikkelijk koud aanvoelt. Maar uiteindelijk verlicht het wel de pijn.

Josh glimlacht naar me, ik begrijp het wel want het moet er vast hilarisch uit hebben gezien.

"Wat?!" Zeg ik lachend terwijl ik eraan denk wat hij net gezien heeft.

"Niks!" Zegt hij onschuldig terug terwijl hij zijn handen in de lucht steekt. Maar hij glimlacht nog steeds naar me.

Ik rol met mijn ogen en zucht, er is nog steeds een vraag die me dwarszit.

"Wat is er eigenlijk gebeurd? Ik bedoel, hoe ben ik hier beland?" Vraag ik uiteindelijk.

"Je was een paar straten verderop met je voet in een gat gestapt en toen gevallen. Ik reed toevallig langs en wou je overeind helpen en kijken of alles oké was. Maar je was bewusteloos dus heb ik je meegenomen en verzorgd."

"Oke, nou, bedankt"

"Graag gedaan" Zegt hij lachend terug. Het valt me nu pas op dat hij een hele mooie lach heeft, zo'n prachtige lach met prachtige witte tanden.

Ondertussen heeft Josh weer iets tegen me gezegd, maar ik heb het niet meegekregen.

"Eeh, Wat?" Vraag ik een beetje onzeker, maar Josh moet erom lachen.

"Ik vroeg of je nog iets nodig hebt"

"Ja, een lift naar huis misschien?"

"Gaat dat wel lukken met die enkel? Je schreeuwde het al bijna uit van de pijn toen ik er ijs op legde"

"Jawel, het lukt heus wel" Zeg ik en ik gooi de dekens van me af en klim voorzichtig van het grote bed af. Ik sta. Het doet verschrikkelijk veel pijn, maar ik sta. Ik probeer een stap te zetten richting de deur waar Josh vandaan kwam, maar dat gaat gelijk al mis. Ik zak door mn pijnlijke enkel heen en val bijna op de grond. Maar Josh vangt me net optijd op in zijn sterke armen. Hij glimlacht en ik kijk recht in zijn blauwe ogen, nee, ik verdrink er in. Zo erg dat ik ervan moet blozen. Vanochtend was ik gewoon rustig aan het hardlopen en nu lig ik in de armen van de beroemde Josh?! Dat was wel heel snel gegaan. Ondertussen tilt Josh me op en legt me terug in het grote, warme bed. En ik verdrink nog steeds in zijn prachtige ogen.