İlgilendiği dosyalar sadece karanlık tarafların dosyaları olurken kendinde emin olduğu tek şey kararlılığıydı.
Herkesin dilinde dolandığı namı değer ismi Bayan Savcıydı ve tek dillere destan sözü ise 'Doğrular, kusurlardan doğar."
Başına alabileceğ...
Sehpanın üstüne bıraktığım telefonum titremeye başladığında karşımda duran kum torbasına vurmayı kesip telefona yöneldim. Saat gecenin bir körünü geçerken bu saate arayan kişinin akli dengesinin olup olmadığını sorgulamak istedim.
Telefonun üzerinde ki yazıyı görünce yüzümü ister istemez buruşturmuştum. Baş Komiser Aytekin Demirel arıyordu ve ben ise ikinci çalışın sonunda açmaya karar verdim. "Konuş."
"Savcım bu saate rahatsız ettiğim için üzgünüm ancak dosyayla alakalı önemli bir delile ulaştık kam-" Derin bir nefes aldığım an da sesi soluğu kesilmişti. Laf kalabalığından gram haz etmezdim aradın açtım işte sonuca gel. "Yani efendim kamera kayıtlarına ulaştık."
Bir yandan o konuşmaya devam ediyorken ben hırkayı giymeye çalışıyordum. "On dakikaya oradayım Kumsala söyle bana daha düzgün kıyafetler hazırlasın."
Aynada kendimle karşı karşıya geldiğimde bu soğukta böyle giyindiğime tekrar hayret ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kum torbası döverken hava sıcak oluyordu o yüzden kendimi bu durumdan aklayıp çoğunlukla kimsenin bilmediği bu mekandan son sürat çıkarak arabaya koşar adım gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabayı çalıştırdığım anda dikiz aynasına yansıyan farlar ile yüzüme yerleşen çarpık gülüş de dikiz aynasına yansımıştı. "Eğlence başlasın." Gözden kaybolmam tam olarak beş dakika sürmüştü. Son sürat karakola sürmeye başladığım da karakola varış sürem ile takip ediliş süremi sayarsak gerçekten on dakika içinde gelmiştim.
Hırkaya sarılarak arabadan inerken yanıma koşar adımlarla gelen Aytekine kaçamak bakışlar attım. "Savcım." Şemsiyeyi daha çok benim tepemde tutmaya çalışırken bende ona dönüp ismini bahşettim. "Baş komiserim."
Gülmemek için kendini kastığı belliydi ancak burda harap olmuş bir şekilde daha fazla duramayacaktım. "Kıyafet ayarladı mı Kumsal?" İçeri girdiğimiz anda hapşuruğum tüm emniyette yankılanmıştı. "Evet savcım." Asansöre doğru yönelmişken arada sırada Aytekin'in kaçamak bakışlarını üzerimde hissediyordum. Bu soğukta bu şekilde giyinmiş olmam haliyle kasvete düşürmüştü.
