Ang mga tao ay parang tubig,
Sinunod nila ang hubog ng isang bagay, Masama man ito at hindi mo ibig,
Wala kang magagawa kundi ang magpatangay.
Minsan pag may bagyo'y malakas,
Kung minsan nama'y tahimik,
Malinaw na parang kristal,
Sumasalamin sa bawat taong masama man o banal.
