De vloek van Kortjakje

Hoofdstuk 2

Nog een paar uurtjes, dacht Maurice. Dan zou hij beginnen met werken, ze opende het restaurant altijd om een uur of vier in de middag. Maar het was natuurlijk de bedoeling dat Maurice een uurtje eerder zou zijn zodat hij alvast alles kon klaarzetten. Maurice opende zijn laptop, misschien nog 1 aflevering kijken van de serie die hij een week geleden had ontdekt. Ineens hoorde hij een geluid, het was muziek en het kwam uit zijn woonkamer. Maar hij had toch niks opgezet. Hij liep naar de woonkamer, het was het liedje 'altijd is kortjakje ziek' die nu afspeelde. Maar hoe kon dat? Hij liep naar de cd speler die hij van zijn broer had gekregen. Hij haalde de cd eruit, het was een kindercd die hij wel eens afspeelde als zijn nichtjes op bezoek waren. Maar hij kon zich niet herinneren dat hij deze erin had gestopt. Ineens hoorde hij weer hetzelfde liedje, dit keer kwam het van zijn laptop. Hij liep naar de laptop en zag dat het liedje op spotify was geopend. Maurice begon angstig te worden, hoe kon dit. Hij deed zijn laptop dicht, pakte een boek en begon buiten wat te lezen. Waarschijnlijk was hij gewoon te lang binnen geweest en begon hij vreemde dingen te horen.

'Nou jij ziet vandaag wel een beetje bleekjes, kun je nog wel werken vandaag?'vroeg een bezorgde Roland. 'Wat zeg je?'vroeg Maurice. 'Dat je wat bleek ziet, het lijkt wel of je een geest hebt gezien'zei Roland. 'Oh dat, nee niks aan de hand gewoon slecht geslapen'zei Maurice. 'Het zou me niks verbazen als Maurice een geest had gezien' zei Celeste die net uit de keuken was gelopen. Celeste was de nieuwe collega van Maurice en Roland ze was hulpkok. Zei en Maurice moesten samen voor het eten zorgen. 'Waarom?'vroeg Roland. 'Dit stadje Ravendam heeft de meeste spookverhalen van heel Nederland'zei Celeste. 'Neem nu die oude verlaten kerk die half is ingestoord, elke avond om twaalf uur dat zaterdag zondag word brand er een licht uit die oude verlaten kerk. Het schijnt iets te betekenen, maar wat. Dat weet echt niemand' vervolgde ze. Roland schudde zijn hoofd 'dat zijn gewoon rare verhalen om touristen te lokken'. 'Ik heb het licht ook gezien'zei Celeste. 'Dan waren het waarschijnlijk gewoon mensen met zaklampen' zei Roland. 'Spoken bestaan niet, en nu gaan we aan het werk. Waar blijft mijn zusje nou'. Vijf seconden nadat Roland dit gezegd had kwam Yara binnen, Yara was Roland halfzusje. Ze hadden dezelfde vader, Roland leek totaal niet op zijn halfzusje. Roland had een behoorlijk lichte huid terwijl Yara licht getint was. Yara was ook flink wat jaartjes jonger dan Roland die al tegen de dertig zat. Yara was pas eenentwintig geworden. 'Zullen we beginnen?'vroeg Celeste aan Maurice. Celeste was een mooi meisje van nauwelijks achttien, ze zat in haar tweede jaar van de koksopleiding en dit was haar stageplaats. Ze had grote bruine ogen en goudblond haar. 'Juist' zei Maurice. Hij zetten het gesprek uit zijn hoofd om zich 100% op het werk te focussen.