—Samet!
Gözlerimi araladım ve korkuyla bakan gözlerinin içine baktım
—ÖDÜMÜ PATLATTIN!
"Ne yaptım ki?"
—Niye uyanmıyorsun bir şey oldu sandım!
"Ay çen benim için çok mu koyktun sayı civciv çeni."
Omzuma hafifçe vurdu.
—Gıcıksın Samet!
"Haha, sağ ol."
Bana tam olarak şu şekilde baktı ve aynanın karşısına geçti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarını düzeltti ve huzur mavisi gözlerini bana çevirdi.
—Oldu mu?
"Çok güzel oldu."
Gülümsedi, her gülümsediğinde onu yemek istiyordum. Yataktan kalktım, telefonumu şarjdan çıkarıp cebime koydum.
"Kahvaltı hazırlayalım mı?"
—Olur.
Mutfağa geçtik.
"Sen dolaptan ne yiyeceksen çıkar."
Ben de yumurta yapmak için tava aldım. Yağ koyup yumurtaları kırdım.
—Yakın zamanda Antalya'da konserimiz var mı?
"Var diye hatırlıyorum, niye ki?"
—Annemi özledim.
"Ara konuşalım ya, ben de özledim."
Güldü.
—Ararım şimdi.
Yumurta pişmişti. Altını kapatıp masaya koydum.
—Ustam şifa yapmış.
Başka biri yapsa bu kadar gülmezdim buna. Ben güldüğüm sırada Sarp'ım da yumurtayı yiyordu.
"Nasıl olmuş?"
Ağzı doluydu, yuttuktan sonra cevap verdi.
—Çok güzel.
"Kardeşini yemek çok mu güzel?"
—Ya salakk.
Güldü ve hemen ciddileşti.
—Annemi arayayım mı?
"Dur ben ararım sen ye yemeğini."
Bende de "Annem" diye kayıtlı bu arada-
—Görüntülü ara ama bak öyle özledim.
"Tamam sarı civciv sakin."
Dediğini yaptım ve sürahiyi telefonun arkasına koydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okyanus Gözlüm/Sokoתer
Fanfictionİlk hayran kurgum 🥳🥳🥳 @FridaGonullu_'nün isteği ile... Eskiden yazmış olmasam silerdim üstteki salağı ama kalsın bana kazandığım şeyleri hatırlatıyor.
