Tek Metinlik Aşk( Kray Fanfic ) (✓)

Ara Bölüm " Baekyeol "

Baekhyun, bedenini hızla attı araba koltuğuna. Kafasını geriye atarak yayıldı koltukta biraz daha. Elini kocaman açılan ağzına bastırdı, gözleri istemsizce kapanmaya başlamıştı.

" Ayşşş! Çok yoruldum. "

Baekhyun, elleriyle dağıttı saçlarını. Uyumamak için direniyordu adeta. Gözleri hafif kapanmış, nefes alış-verişleri yavaşlamıştı yorgunluğun getirdiği uyku yavaş yavaş yayılıyordu bedenine. Uykumak istemiyordu, uzun uzun izlemek istiyordu bir oyundan ibaret olan eşini. Yine de onunla gerçekten evliymiş gibi yapacaktı Baekhyun, çünkü onu gördüğü andan beri istiyordu gerçek olmasını bu oyunun. Bir oyundu, televizyon showuydu sadece. Amaç insanları eğlendirmek kimsesiz çocukların hayatlarını güzelleştirmekti; fakat Baekhyun biliyordu, bu kendi hayatını da güzelleştirecekti. Sorguluyordu, ona neden sürekli bakmak istediğini sorguluyordu. Düşünüyordu, onunla gerçek olmanın nasıl olduğunu. Istiyordu, her hücresiyle, çaresizce.

Luhan olmasaydı Baekhyun kendine yalan söylemeye devam edecekti. Erkeklerden hoşlandığını fark edemeyecekti. Luhan'a teşekkür ediyordu her zaman, kendisine bunun kötü bir şey olmadığını, neyi istiyorsa onu yapmasını söylediği ve destek olduğu için. Luhan olmasaydı Bakehyun kayıp bir şekilde yaşamaya devam edecekti. Luhan onu bulmuş ve kendisiyle barışmasını sağlamıştı.

Tüm bu şeyleri Chanyeol'a bakarken bir kez daha hatırladı Baekhyun. Luhan ile tanışmak hayatının en büyük dönüm noktalarından biriydi ve Baekhyun bunu gayet iyi biliyordu. Şuan karşısında, burada Chanyeol ve dizlerinde uyuyan Jesper ile olmasını Luhan'a borçluydu. Luhan, Baekhyun'a bu programa katılması için cesaret vermeseydi Baekhyun bu kadar mükemmel iki insanla tanışmamış olacaktı.

" N'apalım? Eve mi gidelim, yoksa gezmek mi istersiniz? "

" Şeker yağmuru yapalımdı. "

" Sana da uygunsa eve gidelim. "

Baekhyun, titreyen sesini engellemeye çalışıyordu. Utanıyordu gözleri Chanyeol'un gözlerine değdiği zaman. Korkuyordu onu terslemesinden, sevmemesinden. Baekhyun içinde bir yerlerde, en derin duygularıula inanıyordu Chanyeol'un kendisini seveceğine çünkü Baekhyun eğlenceliydi, yerinde duramayan biriydi. Yaramaz çocuklar gibiydi. Baekhyun sıcaktı, güzeldi. Chanyeol elbette Baekhyun'u sevecekti.

Chanyeol sıkıntıyla vurdu ellerini dizlerine. Biraz korkuyordu, Baekhyun'un ona kötü davranmasından.. Ona ulaşmayı gerçekten çok istiyordu ve şimdi gözlerinin içine bakabilcek kadar yakındı o'na. Doğrudan.. Birkaç dakika sonra uyanmayacaktı, birkaç dakika sonra yok olmayacaktı Baekhyun.. Tam karşısında duruyor, kendisine gülümsüyordu. Gözleri dudaklarına takılıyordu istemsizce. Göğüs kafesinin yavaşça inip kalkışını izlemekten kurtulamıyordu bir türlü. Chanyeol o'nun büyüsüne kapılmıştı, Baekhyun'un da aynı şeyleri hissetmesi için neler vermedi ki?

" Ba-na bana da uygun. Yorgun gibisin, evine gidip dinlenmeni sağlayacağım. " .

" Evimize, evimize gidip birlikte dinlenelim. "

Baekhyun, düzeltmişti Chanyeol'u. Orası artık evi değil evleriydi. Aynı odayı paylaşacak, aynı yatakta uyuyacaklardı. Aynı masada yemek yiyecekler, aynı banyoda duş alacaklardı. Çift havluları, çift kıyafetleri, çift oyuncakları almıştı Baekhyun.. Chanyeol'un bunları sevmesini umuyordu. Sevmezse bu onu derinden üzecek, mükemmel bir acı verecekti; çünkü Baekhyun uzun süredir bekliyordu bu anı, birine karşı gerçek şeyler hissetmeyi. Ve oluyordu, Chanyeol bunun olmasını sağlıyordu. Oyunu gerçek yapmak istiyordu, Chanyeol ve Jesper ile gerçek bir aile olmak istiyordu Baekhyun.